ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΔΙΑΣΠΑΣΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (25ο ΜΕΡΟΣ)

Ό Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαίος , προέβη έν ετει 1948 μόνος του, άντικανονικώς, εις χειροτονίας ‘Αρχιερέων. Την πράξιν του ταύτην την άντικανονικήν ή Ιερά Σύνοδος των Γνησίων ‘Ορθοδόξων Χριστιανών άπεκήρυξε δι’ άνακοινωθέντος έχοντος οΰτως:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Της ‘Ιεράς Συνόδου των Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος

«Μετά βαθύτατης θλίψεως έπληροφορήθημεν και ημείς το Έκκλησιαστικόν πραξικόπημα, εις δ προέβη ό ‘Επίσκοπος Βρεσθένης, χειροτονήσας ‘Επισκόπους άντικανονικώς, άνευ ούδεμιας εκκλησιαστικής ανάγκης, άλλα μόνον προς έκμετάλλευσιν και εξυπηρέτησιν των προσωπικών και ατομικών αυτού συμφερόντων. Την τοιαύτην πραξικοπηματικήν και έξωφρενικήν πράξιν αποκηρύττοντες με ολην την δύναμιν της ψυχής μας, μετά βδελυγμίας δηλούμεν, δτι ήμείς ούδεμίαν εύθύνην ύπέχομεν διά την τοιαύτην άντικανονικήν πράξιν, γνωστού όντος δτι ό έν λόγω Επίσκοπος εις ούδεμίαν Εκκλησιαστικήν έπικοινωνίαν έρχεται μεθ’ ημών, αποκηρυχθείς ως παρασυνάγωγος λόγω των πολλών και αλλεπαλλήλων αύτοΰ αντικανονικών πράξεων είς ας εξωθείται ύπό τοϋ περιβάλλοντος του.

Πάντα ταύτα θλίβουν ημάς βαθύτατα δι’ ο και εύχόμεθα δπως αί άρμόδιαι εκκλησιαστικοί αρχαί άρθώσιν εις το ύψος των περίστάσεων και θεραπεύσωσι την χαίνουσαν πληγήν του ημερολογιακού ζητήματος.

Η Ιερά Σύνοδος των Γνησίων ‘Ορθοδόξων Χριστιανών

Ό πρώην Φλωρίνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Τά Μέλη

Ό Μεγαρίδος ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Ό Διαυλείας ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ

Εις την ιδίαν περίπου άποκήρυξιν των αντικανονικών τούτων χειροτονιών προήλθε και ή Π.Θ.Ε.Ο.Κ.

Οi περί τον Έπίσκοπον Βρεσθένης Ματθαίον έξέδωκαν διαφόρους κατά καιρούς πραγματείας δι’ ων προσπαθούσι να δικαιολογήσωσι την άντικανονικήν ταύτην πράξιν, ή οποία ως Σινικόν τείχος έχώρισε και χωρίζει τους έν Ελλάδι παλαιοημερολογίτας.

Για τη δημιουργία της «εκκλησίας» του Ματθαίου συνεργάσθηκαν συντόνως ό Ιερέας Ευγένιος Τόμπρος και ή μοναχή – γερόντισσα της Κερατέας Μαριάμ Σουλακιώτου.

Ό Ευγένιος Τόμπρος ήταν άπό την Κέρκυρα, Ιερέας του νέου ημερολογίου, εφημέριος στο χωριό Ευρωπούλοι, οι κάτοικοι του οποίου στην πλειοψηφία τους ακολουθούσαν το πάτριον έορτολόγιον και πίεζαν τον Τόμπρον να γυρίση και αυτός. Το 1936 ό Τόμπρος ίκανε προσπάθειες αλλά απέτυχε να μετατεθή άπό τον τότε «μητροπολίτη» Κερκύρας ‘Αλέξανδρο στον ενοριακό Ναό ‘Αγίων Πάντων στην πόλι της Κερκύρας, και ενώπιον του αδιεξόδου, άπεφάσισε να στραφή υπέρ των κατοίκων του χωρίου του και στις 30 Ίουλίου 1936 αποκηρύσσει τον ‘Αλέξανδρο και προσχωρεί στους Παλαιοεορτολογίτας. Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1936 το πρωτοβάθμιο συνοδικό δικαστήριο τον κατεδίκασε σε πενταετή αργία, άπό κάθε ιεροπραξία και στις 23 Φεβρουαρίου 1938 τo αυτό πρωτοβάθμιο συνοδικό δικαστήριο καταδικάζει τον Ευγένιον Τόμπρον στην ποινή της καθαιρέσεως. Συνεχίζοντας ο Τόμπρος να ιερουργεί παραπέμπεται άπό το Συμβούλιο των Πλημμελειοδικών βάσει του άρθρου 229 του Ποινικού Νόμου έπί άντιποιήσει αρχής, και φυλακίζεται στις επανορθωτικές φυλακές Κερκύρας. Όμως ο ίδιος δειλίασε και απέστειλε το εξής έγγραφον

Έν Κέρκυρα την 10 Ιουλίου 1938

Προς τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην

Κερκύρας και Παξών

Κον κ. Άλέξανδρον ‘Αθήνας

Σεβασμιότατε

Παραπλανηθείς άπό διετίας περίπου ηκολούθησα το παλαιόν ημερολόγιον διά την έπαναφοράν τοϋ όποιου ηγωνίσθην. Τά άποτελέσματα της αφ’ Υμών άποσχίσεως είναι γνωστά Ύμίν, ήδη δε ευρίσκομαι, ως κοινός εγκληματίας προφυλακισμένος έν ταις ενταύθα έπανορθωτικαίς φυλακαϊς, παραπεμφθείς ύπό του ένταύθα Συμβουλίου των πλημμελειοδικών βάσει του άρθρου 229 του Ποιν. Νόμου, τουτέστιν έπί άντιποιήσει άρχης. Άπό πολλού ήδη καιρού Σεβασμιώτατε πεισθείς περί της πλάνης μου όσον αφορά το παλαιόν ημερολόγιον, και μεταμεληθείς είλικρινώς ήσθανόμην την άνάγκην να ομολογήσω την πλάνην μου και να αιτήσωμαι την είς τους κόλπους κόλπους της ‘Επισήμου του Κράτους Εκκλησίας έπαναφοράν μου.

‘Ατυχώς όμως με έπρόλαβεν ή σύλληψίς μου και ή έν ταίς ένταύθα φυλακαΐς έγκάθειρξίς μου, έκ των οποίων και υπέβαλα δι’ Υμών την άπό 28 ‘Ιουνίου έ.ε. αιτησίν μου Μετανοίας προς την Ίεράν Σύνοδον ημών, ήτις ως πληροφορούμαι αρμοδίως διεβιβάσθη.

‘Ήδη αισθάνομαι την ανάγκην, όπως υποβάλλω Ύμίν εύσεβάστως την παρουσάν μου δι’ ης να αίτήσωμαι παρ’ Υμών πρωτίστως, όπως συγχωρηθή είς έμέ το έπί τοϋ παλαιού ημερολογίου παράπτωμά μου, παράπτωμα ατυχώς είς το όποιον υπέπεσαν και ανώτεροι κληρικοί.

Θλίβομαι είλικρινώς διά την ως ανωτέρω πλάνην μου, ετι δε πλέον θλίβομαι διότι, χάρις εις την πλάνην μου ταύτην, έλύπησα εκείνον όστις με κατέταξεν είς την χωρίαν των λειτουργών του ύψιστου, τουτέστιν την Σεβασμιώτητα Υμών.

Έλύπησα Ύμας ιδιαιτέρως, και τω λόγω τούτω αισθάνομαι την ανάγκην ιδιαιτέρως και πρωτίστως να αίτήσωμαι παρ’ Υμών όπως συγχωρήσητε παν παράπτωμα μου και να ξεχάσητε πασαν προξενηθεϊσαν Ύμίν παρ’έμού λύπην κατά το παρελθόν, ελπίζω δε ότι θα τύχω της μακροθυμίας και της επιεικείας Σας, τοσούτω μάλλον καθ’ όσον κατέφυγον είς την ύποβολήν της ως άνω προς την Ίεράν Σύνοδον αιτήσεως μου, ορμηθείς έκ της είλικρινούς μεταμελείας και μόνον και ουχί έξ οιουδήποτε ετέρου λόγου, μη προσήκοντος κατ’ έμέ, εις ένα τοϋ ύψιστου λειτουργόν. Πέποιθα πανιερώτατε ότι, Ύμείς όστις με κατεξιώσατε είς την χωρίαν των λειτουργών τοϋ ύψιστου, θα με άξιώσητε και πάλιν της χάριτος όπως επανέλθω και πάλιν είς το ύψηλόν της Ίερωσύνης αξίωμα.

Κατασπαζόμενος την άγίαν Σας δεξιάν

Διατελώ αφοσιωμένος.

Ιερεύς Ευγένιος Τόμπρος

( Υπογραφή)

Ο Ευγένιος Τόμπρος, έστειλε και άλλες συγχωρητικές επιστολές αρνούμενος την Όμολογίαν του και παρακαλούσε τον Κερκύρας Άλέξανδρον να τον συγχώρηση, να τον άποφυλακίση και να του… έπιστρέψη την… ιερωσύνην του.

Μετά άπό τις επιστολές του και κυρίως την δήλωσι μετανοίας και την πλήρη υποταγή του, δ Κερκύρας ‘Αλέξανδρος τον άποφυλάκισε, ζήτησε άπό την Ί. Σύνοδον να τον συγχώρηση, και αυτή του ξαναέδωσε την… ιερωσύνην του, ζητώντας άπό τον Άνώτατον «Αρχοντα να έκδώση σχετικό Βασιλικό Διάταγμα, πού εκδόθηκε στις 7/10/1938 και δημοσιεύθηκε στις 14/10/1938 στην Έφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Μετά την «άποκατάστασίν» του ό Τόμπρος και με την δήλωσί του προς τον Κερκύρας Άλέξανδρον ότι τίθεται στις διαταγές του για οιοδήποτε έκκλησιαστικόν ζήτημα ήθελε διαταχθή, άνεχώρησε είς ‘Αθήνας και προσεχώρησε στην Κερατέα, το έπόμενον έτος δε 1939 ο Γερμανός Βαρυκόπουλος και ο Ματθαίος Καρπαθάκης τον έκαναν Πρωτοσύγγελο της άποσχισθείσης άπό το 1937 παρατάξεώς τους. ‘Από τότε ξεκίνησε κυρίως το διαλυτικό και καταστροφικό του έργο. Άρχισε να σπέρνη την διχόνοια ανάμεσα στον Ματθαίο και τον Γερμανό, καταφέροντας ν’ άπομακρυνθή ο Βαρυκόπουλος. Ό κύριος σκοπός του ήταν να καταστή μονοκράτωρ και να κατευθύνη αυτός τις έξελίξεις στα ανακύπτοντα εκκλησιαστικής φύσεως ζητήματα. Ξεκίνησε λοιπόν έναν αγώνα συκοφαντίας και λάσπης κατά του Βαρυκόπουλου, σε σημείο να τον υβρίζει ως αρνητή της ομολογίας του! Αυτός επίσης στάθηκε ή αιτία να μην προχωρήσουν σε «χειροτονίες» νέων «επισκόπων» άπό κοινού ο Γερμανός και ο Ματθαίος, πείθοντας τον Ματθαίον να ξεκινήσουν οι χειροτονίες άπό τους έγγαμους!» Έτσι κατόρθωσε ν’ άπομακρύνη τον μοναδικό αντίπαλο του για να διαδραματίση τά επόμενα χρόνια ηγετικό ρόλο στους Ματθαιϊκούς κύκλους και να τους οδηγήση σε τραγικά αδιέξοδα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ