Η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου τελούσα ύπό τήν έπιρροήν του Αρχιεπίσκοπου Σπυρίδωνος προέβη εις τήν έξης άνακοίνωσιν έν σχέσει προς τους φοιτητάς τούς ακολουθούντας τό πάτριον έορτολόγιον.
«Φέρεται εις γνώσιν τών φοιτητών τής Σχολής ότι κατ' άπόφασιν ομόφωνον τής Σχολής, ληφθείσαν κατά τήν Συνεδρίασιν τής 10ης 'Οκτωβρίου 1950, δέν θά γίνωνται δεκτοί προς έξέτασιν, όσοι, έχόμενοι του παλαιού ημερολογίου, δέν ευρίσκονται εις κανονικάς σχέσεις προς τάς νομίμους εκκλησιαστικός αρχάς.
Οί τυχόν μέχρι τούδε εις κατάστασιν τοιαύτην διατελούντες, δέον να υποβάλλουν προς τήν Σχολήν τόν κανονικόν λίβελλον»
«Φέρεται εις γνώσιν τών φοιτητών τής Σχολής ότι κατ' άπόφασιν ομόφωνον τής Σχολής, ληφθείσαν κατά τήν Συνεδρίασιν τής 10ης 'Οκτωβρίου 1950, δέν θά γίνωνται δεκτοί προς έξέτασιν, όσοι, έχόμενοι του παλαιού ημερολογίου, δέν ευρίσκονται εις κανονικάς σχέσεις προς τάς νομίμους εκκλησιαστικός αρχάς.
Οί τυχόν μέχρι τούδε εις κατάστασιν τοιαύτην διατελούντες, δέον να υποβάλλουν προς τήν Σχολήν τόν κανονικόν λίβελλον»
(Εκ της Θεολογικής Σχολής).
Ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων και ή ύπ' αυτόν Σύνοδος ύπέβαλεν υπόμνημα είς τήν Κυβέρνησιν, δια τού οποίου υποδεικνύει σειράν μέτρων εναντίον τών άκολουθούντων τό πάτριον έορτολόγιον.
Ιδού τό απίστευτο αλλά και απαράδεκτο υπόμνημα τούτο
Ιδού τό απίστευτο αλλά και απαράδεκτο υπόμνημα τούτο
Ιούλιος 1950
Έξοχώτατε!
Ή Αγία και Ιερά Σύνοδος μετά μακράν μελέτην τού παλαιοημερολογιτικού ζητήματος, έχουσα ύπ' όψιν μεταξύ άλλων και τά έξης:
1) Ότι ό παλαιοημερολογιτισμός είναι περισσότερον έπικίνδυνος πάσης προπαγάνδας και αυτής της κομμουνιστικής, διότι ευκόλως εύρίσκων οπαδούς ώς έκ τής γνωστής νοοτροπίας του Λαού μας, δημιουργεί καθ εκάστην νέα θρησκευτικά κόμματα, ατινα αλληλομαχόμενα προς αλλήλα, αποτελούσιν αυτοτελείς Όρθόδοξους Εκκλησίας, αίτινες, ώς έκ τής φύσεως τού ζητήματος πολλαπλασιαζόμεναι έπ' αόριστον, θά διαιρέσωσι τήν Μίαν Όρθόδοξον Έκκλησίαν τής Ελλάδος εις πλήθος τοιούτων, αλληλομισουμένων και άλληλοπαραπονουμένων και θα συντελέσωσιν εις τήν θρησκευτικήν κοινωνικήν και έθνικήν άποσύνθεσιν και διάλυσιν τού Ελληνισμού.
Έάν τις ένθυμηθή, ότι μόνη ή θρησκευτική εμπάθεια του μονοφυσιτισμού διηυκόλυνε την κατάκτησιν της βυζαντινής Αυτοκρατορίας ύπό τών Μουσουλμάνων, δύναται νά κρίνη πόσον χείρονα δύναται νά διάπραξη ή μανία του παΛαιοημερολογιτισμού.
2) Ότι συνεπώς, καθώς και ό κομμουνισμός υπήρξε προγεφύρωμα τού Σλαυισμού διά τήν ύποδούλωσιν τής Ελλάδος, τοιουτοτρόπως και ό παλαιοημερολογιτισμός δύναται κάλλιστα νά χρησιμοποιηθεί ώς γέφυρα αυτού, ίνα εισδύση εις αυτήν ταύτην τήν καρδίαν τού Έθνους.
3) Ότι δέν πρόκειται απλώς περί λόγων και θεωριών, αλλά περί συνταρακτικών γεγονότων. Άρκεί νά ρίψη τις έν βλέμμα εις την πραγματικότητα...
4) Ότι τό κακόν έφθασεν εις τό μή περαιτέρω, ώς δεικνύει ή συνημμένη υπ' αριθμ. 13 και άπό 26] 9 Μαΐου 1950 εγκύκλιος της Συνόδου τών παλαιοημερολογιτών δημοσιευθείσα έν τη «Φωνή τής Όρθοδοξίας», έπισήμω όργανο τής Εκκλησίας τών παλαιοημερολογιτών.
Ταύτα πάντα και πλείονα έτερα σχετικά έχουσα ύπ' όψιν ή Ιερά Σύνοδος και πεποιθυία ότι πάσα περαιτέρω ανοχή τού παλαιοημερολογιτισμού τυγχάνει αδικαιολόγητος, απεφάσισε τήν δι' όλων τών δυνάμεων τής Εκκλησίας δραστηρίαν και συστηματικήν αντιμέτωπισιν αυτού και προς τούτο συνέστησε μόνιμον Συνοδικήν έπιτροπήν, ήτις έν συνεργασία μετά τών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών ήρξατο ήδη του έργου τούτου διά παντός νομου μέσου.
Επειδή δμως ό παλαιοημερολογιτισμός έξ ίσου ενδιαφέρει και τήν πολιτείαν, έχουσαν, όχι μόνον ύποχρέωσιν, αλλά και τήν δύναμιν, ίνα εξουδετέρωση αυτόν, διά τούτο ή Άγία καί Ιερά Σύνοδος έθεώρησε σκόπιμον, όπως έπικαλεσθεί και τήν συνεργασιαν υμών και προς τον σκοπον τούτον, το γε νυν, προτείνει τά έξης ληπτέα μέτρα:
1) Τήν διάλυσιν του Σωματείου ή Σωματείων τών παλαιοημερολογιτών, τήν άκύρωσιν τών καταστατικών αυτών και τήν παρεμπόδισιν έν τω μέλλοντι πάσης συστάσεως σωματείων, διότι ταύτα άποτελούσι νομιμοποίησιν τής εναντίον του κράτους και τής Εκκλησίας ανταρσίας και φαινομενικώς μέν είναι Σωματεία, έν τη πραγματικότητι όμως Έλληνικαί Αυτοκέφαλοι Ορθόδοξοι Έκκλησίαι.
2) Τήν έπίτευξιν διακομματικής συμφωνίας, καθ' ήν άπαντα τά κόμματα θ' άπόσχωσιν έν τω μέλλοντι πάσης κομματικής έκμεταλλεύσεως και υποστηρίξεως τού παλαιοημερολογιτισμού.
3) Τήν διάλυσιν τών Ναών αυτών, ώς ίδρυθέντων και λειτουργουντων παρανόμως, την υπαγωγήν αυτών εις τους γειτονικούς ενοριακούς Ναούς, και τήν αύστηράν έφαρμογήν του άρθρου 24 του περί Ιερών Ναών και εφημερίων Νόμου, δι ου απαγορεύεται ή άνευ αδείας τοϋ οικείου Μητροπολίτου και του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων άνέγερσις Ναού οίουδήποτε δόγματος, τών παραβατών τιμωρουμένων διά φυλακίσεως.
4) Τήν συστηματικήν δίωξιν τών καταχρήσεων του Μοναχικού βίου.
Προς τόν σκοπόν τούτον δύναται νά όρισθει διά Νόμου, ότι διαλύονται πάσαι αί Μοναί, αίτινες δέν έλειτούργησαν νομίμως άπό τής 1ης Ιανουαρίου 1920 και εντεύθεν, τών έν αύταίς διαιτωμένων αποστελλομένων, έπιμελεία τών κατά τόπους Άστυνομικών Άρχων, διατασσομένων νά έφαρμόσωσιν αμέσως και αυστηρώς τόν Νόμον, εις τά εστίας των, τής δέ περιουσίας αυτών περιερχομένης είς τόν Ο.Δ.Ε.Π. και ότι εφεξής Μοναί δύνανται νά ίδρύωνται μόνον ύπό τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, δι' άποφάσεως τής Ιεράς Συνόδου.
ΕΊδικώτερον τόν άμεσον άποκλεισμόν τής Μονής Κερατέας, τόν έλεγχον και τήν διάλυσιν αυτής, διότι πολλά εγκλήματα διεπράχθησαν και διαπράττονται έν αύτή και τήν αμεσον έν αυτή έγκατάστασιν Όρφανοτροφείου.
5) ιην αύστηράν έφαρμογήν τών άρθρων 228 και 229 τού Ποινικού Νὀμου. Κατά τό άρθρον 228 ό φέρων δημοσίαν στολήν ή άλλο διακριτικόν σημείον δημοσίου ύπαλλήλου τιμωρείται δια φυλακίσεως, κατά δέ τό άρθρον 229 τιμωρείται δι' είρκτής ό μεταχειριζόμενος στολήν, τήν οποίαν δέν έχει τήν άδειαν νά φέρη, έπι σκοπώ του νά βλάψη ή άπατήση τό Κράτος ή ίδιώτην τίνα η νά έπιτύχη άθέμιτον κέρδος.
Προς έπιτυχίαν τού σκοπού τούτου δέον νά άσκηθή συστηματική δίωξις τών παραβατών μετά προηγουμένην σύστασιν προς τά Αστυνομικά όργανα, όπως ύποβάλλωσιν αμέσως τάς σχετικάς μηνύσεις προς τούς κ.κ. Εισαγγελείς νά εισάγωνται οί παραβάται δι' άπ' ευθείας κλήσεως και νά έκδικάζωνται ταχέως αί παραβάσεις.
Ή Εκκλησία τής Ελλάδος θά έφοδιάση τούς κληρικούς και μοναχούς αυτής δι' ειδικής ταυτότητος, τής οποίας τόν τύπον θελει ανακοίνωση ύμίν έν καιρώ.
6) Τήν ύπό τών κατά τόπους Αστυνομικών Άρχων άσκησιν εποπτείας έπι τών ρασοφόρων και είδικώτερον τόν άναγκαστικόν έπαναπατρισμόν τών έξ Αγίου Όρους, άνευ αδείας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, έκτος αυτού περιφερόμενων ρασοφόρων, και τήν λήψιν έν συνεννοήσει μετά τής έν Καρυαίς Πρωτεπιστασίας, Αστυνομικών μέτρων διά τήν έφ' εξής έξ Αγίου Όρους άποδημίαν ρασοφόρων δι' άδειων, καθοριζουσών τόν τόπον τής μεταβάσεως των, τόν σκοπόν και τόν χρόνον της μετακινήσεως αυτών. Δι' αναλόγων αδειών δέον νά έφοδιάζωνται και οί εντός του Κράτους άπό τής μιας Μητροπολιτικής περιφερείας εις αλλην τοιαύτην ταξιδεύοντες κληρικοί και μοναχοί.Αί αστυνομικοί άρχαι δέον νά λαμβάνωσιν αύστηράς διάταγας, όπως εφαρμοζωνται ατέγκτως τα μέτρα ταύτα.
7) Τόν όρισμόν ειδικού αδικήματος διά τούς κληρικούς τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, οίτινες τιμωρούμενοι ή διωκόμενοι πειθαρχικώς προσχωρούν είς οίανδήποτε θρησκευτικήν όργάνωσιν τών παλαιοημερολογιτών και άσκούσι παρ' αυτή τελετουργικά και άλλα εκκλησιαστικά καθήκοντα, ώς και τούς δεχομένους αυτούς θρησκευτικούς ή λαϊκούς προϊσταμένους της οίκείας θρησκευτικής Κοινότητος.
8) Τήν συστηματικήν δίωξιν τού δι αθεμίτων μέσων προσηλυτισμού έπι τη βάσει τής κειμένης νομοθεσίας ώς και πάσης παραβάσεως διατάξεων τού κοινού ποινικού νόμου έκ μέρους τών ρασοφόρων δι' αναλόγου εφαρμογής των εν τέλει της παραγραφου 5 του παρόντος αναφερομένου, καί
9) Τήν έκδοσιν εγκυκλίων και διαταγών προς τάς αρμοδίας αρχάς καί υπηρεσίας τύ Κράτους, όπως ύποστηρίζωσι τόν αγώνα τής Εκκλησίας, συνεργαζόμενοι μετά τών Μητροπολιτών και δή α) Όπως έφαρμόζωσιν αυστηρώς τούς σχετικούς Νόμους, β) Όπως άπελαύνωσι τούς άνευ κανονικής αδείας ρασοφόρους, γ) Όπως παρεμποδίζωσι τήν άνέγερσιν Παλαιοημερολογιτικών Ναών καί Μονών καί όπως τά Ληξιαρχεία άποκλείωσι τάς πάλαιοημερολογιτικάς Ληξιαρχικάς πράξεις.
Τά ανωτέρω μέτρα έθεωρήσαμεν σκόπιμον όπως προτείνωμεν υμιν επί του παρόντος.
Δέν χρειάζονται κρίσεις έπί του ανωτέρω υπομνήματος διά νά πεισθή ό αναγνώστης περί του μεγέθους τής έμπαθείας, την έκτασιν τής κακότητος καί τήν έξαρσιν του μίσους άπό τούς συντάξαντας τό υπόμνημα τούτο.
Ή Ιερά Σύνοδος τών παλαιοημερολογιτών δι' εγκυκλίου συνιστά έμμονήν, πειθαρχίαν καί προσευχήν, διά νά δυνηθή να άνθέξη ό διωκόμενος καί ταλαιπωρούμενος Ορθόδοξος Έλληνικός Λαός εις τά βίαια μέτρα τών «Αγίων Αρχιερέων» και δη του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος» καί του βοηθού του, εξ ίσου φανατικού Ρώγων Διονυσίου.
Η επίσημος Εκκλησία προσεπάθησε νά συσχετίση τά σκάνδαλα τής Μονής Κερατέας μετά τής Εκκλησίας τών Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών. Ή Ιερά Σύνοδος τών Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών προέβη εις τήν εξής δήλωσιν έν σχέσει μέ τά σκάνδαλα τής Γυναικείας Μονής Κερατέας
Ή Αγία και Ιερά Σύνοδος μετά μακράν μελέτην τού παλαιοημερολογιτικού ζητήματος, έχουσα ύπ' όψιν μεταξύ άλλων και τά έξης:
1) Ότι ό παλαιοημερολογιτισμός είναι περισσότερον έπικίνδυνος πάσης προπαγάνδας και αυτής της κομμουνιστικής, διότι ευκόλως εύρίσκων οπαδούς ώς έκ τής γνωστής νοοτροπίας του Λαού μας, δημιουργεί καθ εκάστην νέα θρησκευτικά κόμματα, ατινα αλληλομαχόμενα προς αλλήλα, αποτελούσιν αυτοτελείς Όρθόδοξους Εκκλησίας, αίτινες, ώς έκ τής φύσεως τού ζητήματος πολλαπλασιαζόμεναι έπ' αόριστον, θά διαιρέσωσι τήν Μίαν Όρθόδοξον Έκκλησίαν τής Ελλάδος εις πλήθος τοιούτων, αλληλομισουμένων και άλληλοπαραπονουμένων και θα συντελέσωσιν εις τήν θρησκευτικήν κοινωνικήν και έθνικήν άποσύνθεσιν και διάλυσιν τού Ελληνισμού.
Έάν τις ένθυμηθή, ότι μόνη ή θρησκευτική εμπάθεια του μονοφυσιτισμού διηυκόλυνε την κατάκτησιν της βυζαντινής Αυτοκρατορίας ύπό τών Μουσουλμάνων, δύναται νά κρίνη πόσον χείρονα δύναται νά διάπραξη ή μανία του παΛαιοημερολογιτισμού.
2) Ότι συνεπώς, καθώς και ό κομμουνισμός υπήρξε προγεφύρωμα τού Σλαυισμού διά τήν ύποδούλωσιν τής Ελλάδος, τοιουτοτρόπως και ό παλαιοημερολογιτισμός δύναται κάλλιστα νά χρησιμοποιηθεί ώς γέφυρα αυτού, ίνα εισδύση εις αυτήν ταύτην τήν καρδίαν τού Έθνους.
3) Ότι δέν πρόκειται απλώς περί λόγων και θεωριών, αλλά περί συνταρακτικών γεγονότων. Άρκεί νά ρίψη τις έν βλέμμα εις την πραγματικότητα...
4) Ότι τό κακόν έφθασεν εις τό μή περαιτέρω, ώς δεικνύει ή συνημμένη υπ' αριθμ. 13 και άπό 26] 9 Μαΐου 1950 εγκύκλιος της Συνόδου τών παλαιοημερολογιτών δημοσιευθείσα έν τη «Φωνή τής Όρθοδοξίας», έπισήμω όργανο τής Εκκλησίας τών παλαιοημερολογιτών.
Ταύτα πάντα και πλείονα έτερα σχετικά έχουσα ύπ' όψιν ή Ιερά Σύνοδος και πεποιθυία ότι πάσα περαιτέρω ανοχή τού παλαιοημερολογιτισμού τυγχάνει αδικαιολόγητος, απεφάσισε τήν δι' όλων τών δυνάμεων τής Εκκλησίας δραστηρίαν και συστηματικήν αντιμέτωπισιν αυτού και προς τούτο συνέστησε μόνιμον Συνοδικήν έπιτροπήν, ήτις έν συνεργασία μετά τών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών ήρξατο ήδη του έργου τούτου διά παντός νομου μέσου.
Επειδή δμως ό παλαιοημερολογιτισμός έξ ίσου ενδιαφέρει και τήν πολιτείαν, έχουσαν, όχι μόνον ύποχρέωσιν, αλλά και τήν δύναμιν, ίνα εξουδετέρωση αυτόν, διά τούτο ή Άγία καί Ιερά Σύνοδος έθεώρησε σκόπιμον, όπως έπικαλεσθεί και τήν συνεργασιαν υμών και προς τον σκοπον τούτον, το γε νυν, προτείνει τά έξης ληπτέα μέτρα:
1) Τήν διάλυσιν του Σωματείου ή Σωματείων τών παλαιοημερολογιτών, τήν άκύρωσιν τών καταστατικών αυτών και τήν παρεμπόδισιν έν τω μέλλοντι πάσης συστάσεως σωματείων, διότι ταύτα άποτελούσι νομιμοποίησιν τής εναντίον του κράτους και τής Εκκλησίας ανταρσίας και φαινομενικώς μέν είναι Σωματεία, έν τη πραγματικότητι όμως Έλληνικαί Αυτοκέφαλοι Ορθόδοξοι Έκκλησίαι.
2) Τήν έπίτευξιν διακομματικής συμφωνίας, καθ' ήν άπαντα τά κόμματα θ' άπόσχωσιν έν τω μέλλοντι πάσης κομματικής έκμεταλλεύσεως και υποστηρίξεως τού παλαιοημερολογιτισμού.
3) Τήν διάλυσιν τών Ναών αυτών, ώς ίδρυθέντων και λειτουργουντων παρανόμως, την υπαγωγήν αυτών εις τους γειτονικούς ενοριακούς Ναούς, και τήν αύστηράν έφαρμογήν του άρθρου 24 του περί Ιερών Ναών και εφημερίων Νόμου, δι ου απαγορεύεται ή άνευ αδείας τοϋ οικείου Μητροπολίτου και του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων άνέγερσις Ναού οίουδήποτε δόγματος, τών παραβατών τιμωρουμένων διά φυλακίσεως.
4) Τήν συστηματικήν δίωξιν τών καταχρήσεων του Μοναχικού βίου.
Προς τόν σκοπόν τούτον δύναται νά όρισθει διά Νόμου, ότι διαλύονται πάσαι αί Μοναί, αίτινες δέν έλειτούργησαν νομίμως άπό τής 1ης Ιανουαρίου 1920 και εντεύθεν, τών έν αύταίς διαιτωμένων αποστελλομένων, έπιμελεία τών κατά τόπους Άστυνομικών Άρχων, διατασσομένων νά έφαρμόσωσιν αμέσως και αυστηρώς τόν Νόμον, εις τά εστίας των, τής δέ περιουσίας αυτών περιερχομένης είς τόν Ο.Δ.Ε.Π. και ότι εφεξής Μοναί δύνανται νά ίδρύωνται μόνον ύπό τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, δι' άποφάσεως τής Ιεράς Συνόδου.
ΕΊδικώτερον τόν άμεσον άποκλεισμόν τής Μονής Κερατέας, τόν έλεγχον και τήν διάλυσιν αυτής, διότι πολλά εγκλήματα διεπράχθησαν και διαπράττονται έν αύτή και τήν αμεσον έν αυτή έγκατάστασιν Όρφανοτροφείου.
5) ιην αύστηράν έφαρμογήν τών άρθρων 228 και 229 τού Ποινικού Νὀμου. Κατά τό άρθρον 228 ό φέρων δημοσίαν στολήν ή άλλο διακριτικόν σημείον δημοσίου ύπαλλήλου τιμωρείται δια φυλακίσεως, κατά δέ τό άρθρον 229 τιμωρείται δι' είρκτής ό μεταχειριζόμενος στολήν, τήν οποίαν δέν έχει τήν άδειαν νά φέρη, έπι σκοπώ του νά βλάψη ή άπατήση τό Κράτος ή ίδιώτην τίνα η νά έπιτύχη άθέμιτον κέρδος.
Προς έπιτυχίαν τού σκοπού τούτου δέον νά άσκηθή συστηματική δίωξις τών παραβατών μετά προηγουμένην σύστασιν προς τά Αστυνομικά όργανα, όπως ύποβάλλωσιν αμέσως τάς σχετικάς μηνύσεις προς τούς κ.κ. Εισαγγελείς νά εισάγωνται οί παραβάται δι' άπ' ευθείας κλήσεως και νά έκδικάζωνται ταχέως αί παραβάσεις.
Ή Εκκλησία τής Ελλάδος θά έφοδιάση τούς κληρικούς και μοναχούς αυτής δι' ειδικής ταυτότητος, τής οποίας τόν τύπον θελει ανακοίνωση ύμίν έν καιρώ.
6) Τήν ύπό τών κατά τόπους Αστυνομικών Άρχων άσκησιν εποπτείας έπι τών ρασοφόρων και είδικώτερον τόν άναγκαστικόν έπαναπατρισμόν τών έξ Αγίου Όρους, άνευ αδείας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, έκτος αυτού περιφερόμενων ρασοφόρων, και τήν λήψιν έν συνεννοήσει μετά τής έν Καρυαίς Πρωτεπιστασίας, Αστυνομικών μέτρων διά τήν έφ' εξής έξ Αγίου Όρους άποδημίαν ρασοφόρων δι' άδειων, καθοριζουσών τόν τόπον τής μεταβάσεως των, τόν σκοπόν και τόν χρόνον της μετακινήσεως αυτών. Δι' αναλόγων αδειών δέον νά έφοδιάζωνται και οί εντός του Κράτους άπό τής μιας Μητροπολιτικής περιφερείας εις αλλην τοιαύτην ταξιδεύοντες κληρικοί και μοναχοί.Αί αστυνομικοί άρχαι δέον νά λαμβάνωσιν αύστηράς διάταγας, όπως εφαρμοζωνται ατέγκτως τα μέτρα ταύτα.
7) Τόν όρισμόν ειδικού αδικήματος διά τούς κληρικούς τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, οίτινες τιμωρούμενοι ή διωκόμενοι πειθαρχικώς προσχωρούν είς οίανδήποτε θρησκευτικήν όργάνωσιν τών παλαιοημερολογιτών και άσκούσι παρ' αυτή τελετουργικά και άλλα εκκλησιαστικά καθήκοντα, ώς και τούς δεχομένους αυτούς θρησκευτικούς ή λαϊκούς προϊσταμένους της οίκείας θρησκευτικής Κοινότητος.
8) Τήν συστηματικήν δίωξιν τού δι αθεμίτων μέσων προσηλυτισμού έπι τη βάσει τής κειμένης νομοθεσίας ώς και πάσης παραβάσεως διατάξεων τού κοινού ποινικού νόμου έκ μέρους τών ρασοφόρων δι' αναλόγου εφαρμογής των εν τέλει της παραγραφου 5 του παρόντος αναφερομένου, καί
9) Τήν έκδοσιν εγκυκλίων και διαταγών προς τάς αρμοδίας αρχάς καί υπηρεσίας τύ Κράτους, όπως ύποστηρίζωσι τόν αγώνα τής Εκκλησίας, συνεργαζόμενοι μετά τών Μητροπολιτών και δή α) Όπως έφαρμόζωσιν αυστηρώς τούς σχετικούς Νόμους, β) Όπως άπελαύνωσι τούς άνευ κανονικής αδείας ρασοφόρους, γ) Όπως παρεμποδίζωσι τήν άνέγερσιν Παλαιοημερολογιτικών Ναών καί Μονών καί όπως τά Ληξιαρχεία άποκλείωσι τάς πάλαιοημερολογιτικάς Ληξιαρχικάς πράξεις.
Τά ανωτέρω μέτρα έθεωρήσαμεν σκόπιμον όπως προτείνωμεν υμιν επί του παρόντος.
Δέν χρειάζονται κρίσεις έπί του ανωτέρω υπομνήματος διά νά πεισθή ό αναγνώστης περί του μεγέθους τής έμπαθείας, την έκτασιν τής κακότητος καί τήν έξαρσιν του μίσους άπό τούς συντάξαντας τό υπόμνημα τούτο.
Ή Ιερά Σύνοδος τών παλαιοημερολογιτών δι' εγκυκλίου συνιστά έμμονήν, πειθαρχίαν καί προσευχήν, διά νά δυνηθή να άνθέξη ό διωκόμενος καί ταλαιπωρούμενος Ορθόδοξος Έλληνικός Λαός εις τά βίαια μέτρα τών «Αγίων Αρχιερέων» και δη του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος» καί του βοηθού του, εξ ίσου φανατικού Ρώγων Διονυσίου.
Η επίσημος Εκκλησία προσεπάθησε νά συσχετίση τά σκάνδαλα τής Μονής Κερατέας μετά τής Εκκλησίας τών Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών. Ή Ιερά Σύνοδος τών Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών προέβη εις τήν εξής δήλωσιν έν σχέσει μέ τά σκάνδαλα τής Γυναικείας Μονής Κερατέας
ΔΗΛΩΣΙΣ
Τής Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας έν Ελλάδι
Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών
Διά του παρόντος δηλούμεν ότι ούδεμίαν απολύτως πνευματικήν σχέσιν καί έπικοινωνίαν έχομεν μετά τής Γυναικείας Μονής Κερατέας, τής ανηκούσης είς τήν παρασυναγωγήν, ης προίσταται ό ιερεύς Ευγένιος Τόμπρος καί ή γνωστή Μαριάμ Σουλακιώτου άπό του έτους 1937. Κατά συνέπειαν δέ τας διαδιδομένος παρανόμους καί άτασθάλους αυτών πράξεις, ουχί μόνον άποδοκιμάζομεν, άλλα καί δηλούμεν ότι ή μητέρα Εκκλησία ούδεμίαν εύθύνην υπέχει διά πάν ό,τι συμβαίνει έν τη ώς άνω Μονή.
Ή Ιερά Σύνοδος τής Εκκλησίας τών Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών
ο Πρόεδρος Ό πρώην Φλωρίνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ,
Τά Μέλη - Ό Κυκλάδων ΓΕΡΜΑΝΟΣ,
Ό Χριστιανουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Ό Διαυλείας ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ
Επίσης, τοιαύτας δηλώσεις καί ανακοινώσεις εναντίον τής Μονής τής Κερατέας έκαμαν καί ό Ιερός Σύνδεσμος τών Παλαιοημερολογιτών Κληρικών, ή Π.Θ.Ε.Ο.Κ., ή Ένωσις Νέων Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος.
Κατόπιν του υπομνήματος τής Διοικούσης Συνόδου τής Κρα:ούσης Εκκλησίας καί τής γνωματεύσεως τών κ. κ. Καθηγητών Σγουρίτσα, Τσάτσου καί Ράμμου έπί του παλαιοημερολογιτικού ζητήματος, ή Κυβέρνησις συνεζήτησε τό παλαιοημερολογιτικόν έν 'Υπουργικώ Συμβουλίω, τη είσηγήσει του οργάνου τοϋ Αρχιεπισκόπου καί Υπουργού Εθνικής Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί κατόπιν Εσωτερικών κ. Νικολάου Μπακοπούλου, καί εξέδωσε τήν ύπ' αριθμ. 45 πράξιν αυτής.
Ιδού η απόφασις
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
ΠΡΑΞΙΣ 45
Τής Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας έν Ελλάδι
Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών
Διά του παρόντος δηλούμεν ότι ούδεμίαν απολύτως πνευματικήν σχέσιν καί έπικοινωνίαν έχομεν μετά τής Γυναικείας Μονής Κερατέας, τής ανηκούσης είς τήν παρασυναγωγήν, ης προίσταται ό ιερεύς Ευγένιος Τόμπρος καί ή γνωστή Μαριάμ Σουλακιώτου άπό του έτους 1937. Κατά συνέπειαν δέ τας διαδιδομένος παρανόμους καί άτασθάλους αυτών πράξεις, ουχί μόνον άποδοκιμάζομεν, άλλα καί δηλούμεν ότι ή μητέρα Εκκλησία ούδεμίαν εύθύνην υπέχει διά πάν ό,τι συμβαίνει έν τη ώς άνω Μονή.
Ή Ιερά Σύνοδος τής Εκκλησίας τών Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών
ο Πρόεδρος Ό πρώην Φλωρίνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ,
Τά Μέλη - Ό Κυκλάδων ΓΕΡΜΑΝΟΣ,
Ό Χριστιανουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Ό Διαυλείας ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ
Επίσης, τοιαύτας δηλώσεις καί ανακοινώσεις εναντίον τής Μονής τής Κερατέας έκαμαν καί ό Ιερός Σύνδεσμος τών Παλαιοημερολογιτών Κληρικών, ή Π.Θ.Ε.Ο.Κ., ή Ένωσις Νέων Γνησίων Όρθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος.
Κατόπιν του υπομνήματος τής Διοικούσης Συνόδου τής Κρα:ούσης Εκκλησίας καί τής γνωματεύσεως τών κ. κ. Καθηγητών Σγουρίτσα, Τσάτσου καί Ράμμου έπί του παλαιοημερολογιτικού ζητήματος, ή Κυβέρνησις συνεζήτησε τό παλαιοημερολογιτικόν έν 'Υπουργικώ Συμβουλίω, τη είσηγήσει του οργάνου τοϋ Αρχιεπισκόπου καί Υπουργού Εθνικής Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί κατόπιν Εσωτερικών κ. Νικολάου Μπακοπούλου, καί εξέδωσε τήν ύπ' αριθμ. 45 πράξιν αυτής.
Ιδού η απόφασις
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
ΠΡΑΞΙΣ 45
Εν Αθήναις τη 3η Ίανουρίου 1951
Τό Υπουργικόν Συμβούλιον
Λαβόν ύπ' δψιν τό ύπ' αριθ. 3223]331]20-12-50 έγγραφον τής Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος προς τόν έπί τών Θρησκευμάτων καί Εθνικής Παιδείας 'Υπουργόν, δι' ου ή Εκκλησία ζητεί τήν έφαρμογήν τών κειμένων νόμων προς προστασίαν τής έν τω Κράτει Εκκλησιαστικής καί θρησκευτικής τάξεως καί ησυχίας, διαταρασσομένης ύπό κακόβουλων καί έκμεταλλευτών τού θρησκευτικού αισθήματος τών πολιτών.
2) Τήν του έγγραφου τούτου διαβιβασθείσαν έμπεριστατωμένην σχετικήν γνωμοδότησιν τών νομομαθών Γ. Ράμμου, καθηγητού του Πανεπιστημίου, Ζ. Σγουρίτσα, καθηγητού του Πανεπιστημίου καί Κων/νου Τσάτσου, τέως καθ/τού του Πανεπιστημίου καί 3) τήν δημιουργηθείσαν έξέγερσιν της κοινής γνώμης κατόπιν τής ύπό τών Δικαστικών 'Αρχών άποκαλύψεως τών σκανδάλων του Παλαιοημερολογιτικού κέντρου τής Μονής Κερατέας.
2) Τήν του έγγραφου τούτου διαβιβασθείσαν έμπεριστατωμένην σχετικήν γνωμοδότησιν τών νομομαθών Γ. Ράμμου, καθηγητού του Πανεπιστημίου, Ζ. Σγουρίτσα, καθηγητού του Πανεπιστημίου καί Κων/νου Τσάτσου, τέως καθ/τού του Πανεπιστημίου καί 3) τήν δημιουργηθείσαν έξέγερσιν της κοινής γνώμης κατόπιν τής ύπό τών Δικαστικών 'Αρχών άποκαλύψεως τών σκανδάλων του Παλαιοημερολογιτικού κέντρου τής Μονής Κερατέας.
Αποφασίζει
1) Νά εκτελεσθούν αί νομίμως έκδοθείσαι αποφάσεις ύπό τών αρμοδίων Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων καί 'Αρχών κατά τών άντιποιουμένων τήν ιδιότητα του Κληρικού της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας Παλαιοημερολογιτών, νά έκτελεσθώσιν δέ αμέσως καί αί τυχόν εκδιδόμενοι νεώτεροι αποφάσεις.
2) Νά άποσχηματισθούν οί άνευ κανονικής καί νομίμου χειροτονίας έκ μέρους τών κανονικών αρχιερέων τής Όρθοδόξου ημών Εκκλησίας, φέροντες τό ίερατικόν σχήμα παλαιοημερολογίται δήθεν κληρικοί.
3) Νά διαταχθεί ή σύλληψις καί ή αποστολή εις τάς Μονάς τής μετανοίας των τών άκολουθούντων τό παλαιόν ήμερολόγιον μοναχών, ό άποσχηματισμός δέ καί ή παραπομπή εις τάς αρμοδίας δικαστικάς αρχάς τών έξ αυτών παρανόμως καί άντικανονικώς φερόντων το μοναχικον σχήμα.
4) Ν' αποδοθούν εις τήν επίσημον Έκκλησίαν οί ύπό τών παλαιοημερολογιτών παρανόμως καί αυθαιρέτως καταληφθέντες κανονικοί ναοί καί αί ύπ' αυτών παρανόμως καί αυθαιρέτως κα[εχομεναι κανονικοί μοναί.
5) Τήν έκτέλεσιν τών ανωτέρω αποφάσεων αναθέτει είς τούς Υπουργούς Δημοσίας Τάξεως, Δικαιοσύνης, Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας.
Ό Δ/ντής Θρησκευμάτων
2) Νά άποσχηματισθούν οί άνευ κανονικής καί νομίμου χειροτονίας έκ μέρους τών κανονικών αρχιερέων τής Όρθοδόξου ημών Εκκλησίας, φέροντες τό ίερατικόν σχήμα παλαιοημερολογίται δήθεν κληρικοί.
3) Νά διαταχθεί ή σύλληψις καί ή αποστολή εις τάς Μονάς τής μετανοίας των τών άκολουθούντων τό παλαιόν ήμερολόγιον μοναχών, ό άποσχηματισμός δέ καί ή παραπομπή εις τάς αρμοδίας δικαστικάς αρχάς τών έξ αυτών παρανόμως καί άντικανονικώς φερόντων το μοναχικον σχήμα.
4) Ν' αποδοθούν εις τήν επίσημον Έκκλησίαν οί ύπό τών παλαιοημερολογιτών παρανόμως καί αυθαιρέτως καταληφθέντες κανονικοί ναοί καί αί ύπ' αυτών παρανόμως καί αυθαιρέτως κα[εχομεναι κανονικοί μοναί.
5) Τήν έκτέλεσιν τών ανωτέρω αποφάσεων αναθέτει είς τούς Υπουργούς Δημοσίας Τάξεως, Δικαιοσύνης, Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας.
Έκδόσαν προς τούτο τήν υπ' αριθ. 45 παρούσαν πράξιν του.
Ό Πρόεδρος Ό Αντιπρόεδρος Τά μέλη
Ακριβές ΑντίγραφονΈν Αθήναις τη 10] 1] 51
Ό Γραμματεύς του Υπουργικού Συμβουλίου
Σ. Σπυριδάκης
Ακριβές Αντίγραφον Ό Δ/ντής Θρησκευμάτων
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
