Οἰκουμενιστικὲς διαπλοκὲς «ὀρθοδόξων» ἐπισκόπων
Ὅταν οἱ ἐπίσκοποι ἀνοίγουν τὶς κερκόπορτες
Τὰ γεγονότα εἶναι γνωστὰ καὶ γιὰ τυφλοὺς ἀκόμαψηλαφίσιμα. Οἱ ἡγετίσκοι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πατριάρχες, ἀρχιεπίσκοποι καὶ ἐπίσκοποι,ἐλαχίστων ἀντιδρώντων, ἔχουν ἀποθρασυνθεῖ:
—παραβαίνουν ἀσυστόλως Ἱεροὺς Κανόνες·
—ἀμνηστεύουν αἱρετικοὺς καὶ θέτουν τὸν ἑαυτότους ὑπὸ τὴν προστασία τῶν αἱρετικῶν·
—ἔχουν ἐπίσημα ἀναγνωρίσει τὸ «βάπτισμα» αἱρετικῶνὡς ἰσάξιο τοῦ ἑνὸς Ὀρθοδόξου Βαπτίσματος·
—ἔχουν συνάψει συμφωνίες μαζί τους, μὲ τὶς ὁποῖεςὑποβαθμίζουν τὴν Μία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, μετατρέποντάς την σὲ συμπλήρωμα τῶναἱρετικῶν κοινοτήτων καὶ ὁμολογιῶν·
—ἔχουν διατυπώσει αἱρετικὲς θέσεις τὶς ὁποῖεςσυνεχίζουν νὰ τὶς διακηρύττουν παρὰ τὴν ἀποδοκιμασία τῶν πιστῶν (ἢ –κατὰπερίσταση– τὶς ἀνακαλοῦν καὶ ἔπειτα τὶς ἐπαναφέρουν)·
—συμπροσεύχονται καὶ συναγελάζονται μὲ αἱρετικούς·τοὺς αἱρετικοὺς αὐτοὺς ποὺ οἱ ἴδιοι πρὶν 20 χρόνια συνιστοῦσαν στὸ ποίμνιο αὐστηρῶςνὰ τοὺς ἀποφεύγει, κ.λπ.
Καὶ οἱ ἄλλοι συνεπίσκοποί τους, ποὺ δὲνσυμφωνοῦν, μὲ ποιούς τρόπους καὶ ποιές προσωπικὲς θυσίες πολεμοῦν τὴν αἵρεση;Πότε ἐκτέθηκαν φανερὰ ἀπέναντι στοὺς ἀρχηγούς–πατριάρχες καὶ ἀρχιεπισκόπους; Πῶςἀντιδροῦν, καθ’ ὃν χρόνον ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ –αὐτὴ ἡ κακοήθης «ἱεροπρεπῶς»μασκαρεμένη ἀπόφυση τοῦ Σιωνισμοῦ καὶ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων– εἰσδύει εἰς«πάντα τὰ ἐντός μας», «εἰς νεφρούς, εἰς ἁρμούς, εἰς καρδίαν» τοῦ σώματος τοῦΧριστοῦ, τὴν Ἐκκλησία; Ἐφ’ ὅσον γνωρίζουν τὴν αἵρεση, ποιές προτεραιότητεςθέτουν ἐν καιρῷ αἱρέσεως; Μιμοῦνται τοὺς Ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι στὰ κείμενάτους μᾶς ἔχουν ἀκριβῶς διδάξει, ποιὰ στάση πρέπει νὰ ἔχουμε ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς;
Ἂν καὶ φοροῦν δεκαετίες τὶς μίτρες καὶ τὶςχρυσοποίκιλτες στολές τους, δὲν ἔμαθαν ἀκόμα πὼς τὸ Α καὶ τὸ Ω τοῦ ἐπισκοπικοῦ ὑπουργήματοςεἶναι –σὲ περίοδο αἱρέσεως– ἡ προφύλαξη τῶν πιστῶν ἀπὸ τὴν αἵρεση, ἡ ἐκρίζωση τῆςαἱρέσεως, ἡ ὁποία στὴν ἐποχή μας τυγχάνει νὰ εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός;
Δυστυχῶς, ὅπως φαίνεται, οἱ ἐπίσκοποι μὲτέτοιες λεπτομέρειες δὲν ἀσχολοῦνται. Ἀντίθετα –πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων– ἀσχολοῦνταιμὲ ταξίδια στὶς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα Μητροπόλεις (παρὰ τὴν ἀντίθετη ἀπόφαση τῆς Ἱ.Συνόδου), ὅπου συγκεντρώνονται κατὰ δεκάδες σὲ συλλείτουργα, πανηγύρεις,τελετές, ἐγκαίνια, «πρωτοκλισίες σὲ δείπνα» καὶ τὶς ἀνάλογες «διπλωματικὲς»συναντήσεις μὲ τοπικοὺς φορεῖς, πολιτικοὺς καὶ ἐφοπλιστές, καὶ λοιπὲς φιέστες·καὶ ὅλα αὐτὲς τὶς δραστηριότητες τὶς προβάλλουν σὲ ἱστολόγια καὶ στὶς ἰλουστρασιὸνἐκδόσεις περιοδικῶν τους. Γιὰ ὅλα αὐτὰ ἔχουν χρόνο καὶ διάθεση, ὄχι ὅμως καὶ γιὰτὴν ἀντιμετώπιση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ γι’ αὐτοὺς ἀποτελεῖπαρωνυχίδα καὶ ἔχουν ἐπιλέξει νὰ τὴν ἀντιμετωπίζουν διὰ τῆς σιωπῆς.
Πρέπει –ὡς ἐκ τούτου– νὰ παρουσιάσουμεσυγκεκριμένες ἐνέργειες καὶ λόγους τους, ποὺ εἶναι μὲν γνωστὰ σὲ πολλούς, ἀλλ’ ὅμωςμιὰ εὐρύτερη παρουσίαση θὰ δείξει τὸ μέγεθος τοῦ προβλήματος, θὰ συμπληρώσει τὸπὰζλ ποὺ ἀπεικονίζει τὴν ποιότητα τῆς σύγχρονης Ἱεραρχίας. Ἴσως ἔτσι κάποιοι ἀντιληφθοῦντὸ ποῦ ὁδηγοῦν τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας αἱρετικοὶ καὶ αἱρετίζοντες «οἰακοστρόφοι»,ἀλλὰ κυρίως, ὑπάρχει ἐλπίδα οἱ πιστοί, ἐπιτέλους νὰ συνειδητοποιήσουν πὼς εἶναικαθῆκον τους, νὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους τὴν ἐφαρμογή, ὅσων οἱ ἹεροὶΚανόνες ἐπιτάσσουν.
1. Τόλμησε ὁ ὑπότροφος τοῦ Βατικανοῦ,μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ἀηθῶς καὶ μὲ ἐπιμονὴ νὰ ὑποστηρίξει, ὅτι ἡ Ἐκκλησίαδὲν εἶναι «Μία» –ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως–, ἀλλὰ «Μία καὶδιηρημένη». Κατήγγειλε τὴν αἱρετικὴ αὐτὴ θέση του ἡ Ἕνωσή μας καὶ κατέθεσεΜηνυτήρια ἀναφορὰ στὴν Ἱ. Σύνοδο, ἀλλὰ οἱ περιφρονητὲς τοῦ λαοῦ δεσποτάδες δὲνκαταδέχτηκαν νὰ τὴν ἐξετάσουν, ἀρνήθηκαν ἔστω καὶ νὰ ἀπαντήσουν, τὴν ἔθαψαν,γιατὶ ὁ Μεσσηνίας ἀπολαμβάνει τῆς εὐνοίας τοῦ Βατικανοῦ, τοῦ πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, τοῦ ἀρχιεπισκόπουκ. Ἱερωνύμου.
Ἐπανῆλθε μετὰ ἀπὸ μῆνες ὁ μητροπολίτηςΚυθήρων κ. Σεραφεὶμ καὶ ὁ καθηγητής τῆς Δογματικῆς κ. Τσελεγγίδης, ἀλλὰκαὶ πάλι ὁ ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος μεθόδευσε τὸ θάψιμο τῆς ὑποθέσεως. Ὁμητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὅλως παραδόξως –διότι ἦταν ὁ μόνος ποὺ ἐπέκρινεἐν Συνόδῳ τὸν Μεσσηνίας(!)– μίλησε γιὰ παρεξήγηση. Οἱ δὲ ἄλλοι μητροπολίτες,λόγιοι καὶ μὴ λόγιοι, σιώπησαν γι’ αὐτὸ τὸ καίριο θέμα Πίστεως (γιὰ νὰ μὴδυσαρεστήσουν τὸ Οἰκουμενιστικὸ Διευθυντήριο)· ἄφησαν ἔτσι νὰ ἐμπεδώνεται στὶςσυνειδήσεις τῶν πιστῶν ἡ αἱρετικὴ «θεωρία τῶν κλάδων».
2. Ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος, ἔχειδιαπράξει τὸ ἁμάρτημα τῆς πνευματικῆς μοιχείας (μὲ τὶς εὐλογίες, βεβαίως, τῆς Ἱ.Συνόδου) μετατιθέμενος ἀπὸ τὴ μητρόπολη ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεὸς σὲ ἄλληπλουσιότερη, ἐξευτελίζοντας κάθε ἔννοια πνευματικῆς πατρότητος. Ὁ συνάδελφόςτου, Ἀττικῆς κ. Νικόδημος, πρόσφατα τοῦ τὸ ὑπενθύμισε, κι αὐτός, ἀντὶ νὰσυναισθανθεῖ τὴν πτώση του, χαρακτήρισε «ὑπερφίαλο» τὸν συνεπίσκοπό του καὶ ἐκτόξευσεἐναντίον του δεσποτικὲς ὕβρεις, ὅπως ὅτι «βγῆκε στὸ ξέφωτο ἡ “κακότητα”» τοῦ ἀνθρώπουκαὶ πὼς τὸ κείμενό τοῦ κ. Νικόδημου εἶναι «κακόηθες καὶ μοχθηρᾶς καὶ ἀνθρωποκτόνουφαντασιοπληξίας ἀπότοκο παραλήρημα», καὶ ἄλλα τινὰ κακόγουστα εὐφυολογήματα.
Εἶναι, ἐπίσης, γνωστὸ ὅτι ὁ κ. Ἄνθιμος,παρεμβαίνει πολλάκις –ὡς τάχα «Μακεδονάρχης»– καὶ ἐκφέρει γνώμη στὰ πολιτικο-εθνικῆςὑφῆς ζητήματα, ποὺ οὔτε ἀποτελοῦν ἄμεση ἁρμοδιότητά του, οὔτε ἔχουν τὴν πρώτηκαὶ κυρίαρχη θέση στὸ ἀπ’ ἄμβωνος κήρυγμα· ἀντίθετα, ὅμως, στὰ θέματα τῆςΠίστεως ποὺ ἀνήκουν στὴν κυρίως ἁρμοδιότητά του, αὐτὰ ποὺ ἅπτονται τῆς αὐτοσυνειδησίαςκαὶ συγκροτοῦν τὴν ταυτότητα τοῦ ἐπισκόπου, ὁ κ. Ἄνθιμος τηρεῖ σιγὴν ἰχθύος, ἴσωςγιὰ νὰ μὴ στενοχωρήσει ἐκείνους ποὺ τὸν ἀνέδειξαν ἐκεῖ ποὺ κατὰ παράβαση τῶν ἹερῶνΚανόνων, ὡς μοιχεπιβάτης, εὑρίσκεται.
Ἰδίως, ὁ κ. Ἄνθιμος, ἀρνεῖται νὰ πάρει θέσηστὸ κορυφαῖο θέμα τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παρόλο ποὺ γνωρίζει ὅτιπρόκειται γιὰ μίαν αἵρεση ἡ ὁποία δὲν προέρχεται ἀπὸ κάποια ἐσωτερικὴ ἐκκλησιαστικὴδιαμάχη ἢ ἀμφίσημη θεολογικὴ παρερμηνεία, ἀλλὰ πρόκειται γιὰ ὑποχθόνια «αἵρεση»κατασκευασμένη στὰ ἐργαστήριατοῦ σιωνισμοῦ καὶτοῦ μασωνισμοῦ, αὐτὲςτὶς δύο ἀλληλοπεριχωρούμενες δυνάμεις ποὺ μὲ δαιμονικὴ μαεστρία κατάφεραν μετὰ ἀπὸμακροχρόνια ὑπομονετικὴ προσπάθεια, νὰ ὑπονομεύσουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη τῶν Ἑλλήνωνκαὶ νὰ διαβρώσουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Καὶ τὸ φοβερὸ εἶναι πὼς αὐτὸ τὸπέτυχαν διὰ τῶν «ὀρθοδόξων» ἐπισκόπων ποὺ οἱ ἴδιοι φρόντισαν νὰ ἐκλεγοῦν στὶς ἐπιτελικὲςθέσεις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ὀργανισμοῦ.
Νά, πῶς τὸ εἶπε αὐτὸ ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «ὉΧριστόφορος ὁ Καλύβας, µοῦ ἔλεγε πρὸ ἐτῶν: “Ρὲ Αὐγουστῖνε, δὲν κατάλαβες τί θὰγίνη; Ὁ σατανᾶς µετεχειρίσθη ὅλα τὰ µέσα γιὰ νὰ διαλύση τὴν Ἐκκλησία. Θὰµεταχειριστῆ εἰς τοὺς ἐσχάτους καιροὺς καὶ ἕνα τελευταῖο ὅπλο: Θὰ ντύση παπᾶδεςκαὶ δεσποτᾶδες πρόσωπα τῆς ἐξουσίας του· θὰ τοὺς φορέση ἐγκόλπια καὶ θὰ τοὺςδώση πατερίτσες! Καὶ διὰ µέσου αὐτῶν τῶν ἀρχιερέων θὰ διαλύση τήν Ἐκκλησία”»!
Ἔτσι, τὸ Κάστρο τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ στήριζε τοὺςἝλληνες κατέστη ἑτοιμόρροπο, εὔκολη λεία στὰ χέρια τῆς νεοεποχίτικης «ΝέαςΤάξης».
Ὁ προβαλλόμενος, λοιπόν, ὡς ἀγωνιστὴς κ. Ἄνθιμος,ὡς πρὸς τὴν οἰκουμενιστικὴν αἵρεση, ὄχι μόνον ἀρνήθηκε τὸ καθῆκον του, ὄχιμόνον τήρησε «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή», ἀλλὰ καὶ ἐξυπηρέτησε παρασκηνιακῶς τὰ οἰκουμενιστικὰσυμφέροντα, μὲ ὅσα τελευταῖα ἔχει δηλώσει περὶ Παπισμοῦ καὶ Προτεσταντισμοῦ· ἐπισφράγισεδὲ τὴν φιλοοικουμενιστικὴ ἐπιλογή του, μὲ τὴν πρόσφατη προσωπικὴ παρουσία του σὲοἰκουμενιστικὴ Ἡμερίδα στὴ Θεσσαλονίκη, δίπλα στὸν παπικὸ ἐπίσκοπο, παρὰ τὶς ἀντιδράσειςποὺ ἐκδηλώνονται ἐναντίον αὐτῶν τῶν συνεδρίων ἀπὸ τοὺς πιστούς.
3. —Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Κερκύρας, ἄνοιξε«κοινωνικὸ παντοπωλεῖο» στὰ πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς φροντίδος γιὰ τὸ λαό. Γιὰ τὴνλειτουργία του, ὅμως, ζήτησε τὴν συνδρομὴ καὶ τῶν αἱρετικῶν παπικῶν «τῆς Ἀρχιεπισκοπῆςτῶν ἐν Κερκύρᾳ Ρωμαιοκαθολικῶν», ἀλλὰ καὶ δύο ὀρθόδοξων χριστιανικῶν ἀδελφοτήτων,γιατί, ὅπως εἶπε χαρακτηριστικὰ ὁ κ. Νεκτάριος, «ἡ ἀνάγκη δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸ δόγμα, ἀλλὰμὲ τὴν ἀγάπη ποὺ ὅλοι καλούμαστε νὰ δείξουμε». Ἡ ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων, «μὲ Ἁγιασμὸποὺ τέλεσε ὁ Σεβ. Κερκύρας κ. Νεκτάριος... ἔγινε τὴν Κυριακὴ 19 Ἰουνίου 2011...Χαιρετισμοὺς ἀπηύθυναν ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῶν ἐν ΚερκύρᾳΡωμαιοκαθολικῶν» (romfea.gr).
—Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ πανήγυρη τῆς «Ἁγίας Δωρεᾶς»γιορτάστηκε στην Κέρκυρα. Μπροστὰ στὸ Ρωμαιοκαθολικὸ Ναὸ ἔφτασαν ἐν πομπῇ «ὁΡωμαιοκαθολικὸς ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἰωάννης Σπιτέρης, μὲ τοὺς ἐφημερίους του» καὶ οἱ ...ὀρθόδοξοι«ἱερεῖς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κερκύρας τοὺς ὁποίους ἀπέστειλε ὁ Μητροπολίτης κ.Νεκτάριος ὡς ἐκπροσώπους του». Ὁ κ. Σπιτέρης ἀπηύθυνε δέηση... «Ἀκολούθησε ἡ ἀνάγνωσητοῦ χαιρετισμοῦ τοῦ Μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκταρίου ἀπὸ τὸν ἐκπρόσωπό του»(aktines.blogspot.com, 6 Ἰουνίου 2010).
—Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως 2009. Παρὼν ὁ παπικὸςἀρχιεπίσκοπος Κερκύρας κ. Ἰωάννης Σπιτέρης μὲ τὴν λαμπάδα του· ἀνταλλάσσει τὸ ἀναστάσιμοφιλὶ τῆς ἀγάπης στὴν ἐξέδρα, ὅπου πρὶν λίγο ὁ «ὀρθόδοξος» Ἐπίσκοπος Κερκύρας κ.Νεκτάριος ἐκφώνησε τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη».
—Τὰ ἴδια καὶ χειρότερα συμβαίνουν στὴν Ἱ.Μητρόπολη Σύρου καὶ Τήνου, μὲ πρωταγωνιστὲς τὸν «ὀρθόδοξο» μητροπολίτη κ. Δωρόθεο Πολυκανδριώτη καὶ τὸνπαπικὸ Ἐπίσκοπο κ. Νικόλαο.
Ἔτσι λοιπόν, κατορθώνουν οἱ σύγχρονοιποιμένες νὰ «ἔχουμε τὰ πάντα κοινὰ» μὲ τοὺς αἱρετικούς, κάτι ποὺ δὲν«κατάφεραν» νὰ πραγματώσουν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι.
4. Καὶ ἐρχόμαστε στὸν ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο, ὁ ὁποῖοςὅλα τὰ παραπάνω τὰ ἀνέχεται καὶ ἐν πολλοῖς τὰ χειροκροτεῖ. Ἀλήθεια τί νὰπρωτοποῦμε: Ὅτι συμβιβάσθηκε κατὰ πάντα μὲ τὶς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου; Ὅτιγιὰ χάρη τῶν κυβερνώντων μεθόδευσε τὴν σιωπὴ τῆς Ἱ. Συνόδου (χωρὶς νὰ παραθεωρεῖταιἡ μεγάλη εὐθύνη τοῦ συνοδικοῦ σώματος) στὰ μεγάλα θέματα, μὲ τὰ ὁποῖα αὐτὴ ἦρθεἀντιμέτωπη, ὅπως τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη, τὶς μεταμοσχεύσεις, τὸ μάθημα τῶνθρησκευτικῶν, τὴν σχέση μὲ τοὺς ἑτερόδοξους, κ.ἄ.; Δὲν θὰ τὰ ἐπαναλάβουμε.Μένουμε μόνον σὲ ἕνα θέμα, στὸ ὁποῖο γίνονται τὰ «ἀποκαλυπτήρια» τοῦ ἀρχιεπισκόπουκαὶ στὸ ὁποῖο ἐμπλέκονται –ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἴδιο– καὶ κάποιοι ἄλλοι ἐπίσκοποι, ἔτσιὥστε νὰ ἀναφωνεῖ ἀπαξιωτικὰ κανεὶς γιὰ τοὺς ποιμένες μας: «Ὄμορφος κόσμος ἠθικός,ἀγγελικὰ πλασμένος».
Τὸ παπικὸ «μοναστήρι» τοῦ Bose εἶναιὄχι μόνο μιὰ οἰκουμενιστικὴ σφηκοφωλιά, ἀλλὰ εἶναι καὶ μικτό· σ’ αὐτὸ δηλαδή, ἐγκαταβιώνουνκαὶ μοναχοὶ καὶ μοναχές. Οἱ ἔνοικοί του, λοιπόν, ἀποτελοῦν μιὰ παρὰ φύση πρότυπη «οἰκουμενιστική Κοινότητα» (ἡ Οὐνίαστὴν πράξη), ἀφοῦ συγκατοικοῦν καὶ «συμπνευματίζονται» ἐκεῖ Παπικοί,Προτεστάντες καὶ Ὀρθόδοξοι!
Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στὸ Bose οἰκουμενιστικὸΣυμπόσιο. Μὲ ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε ὁ ἀρχιεπίσκοπος «συγχαίρει τοὺς διοργανωτὲςκαὶ προσεύχεται μὲ ἔνθερμες προσευχές, ὅπως ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εὐλογεῖ τὶς ἐργασίεςτοῦ Συμποσίου», δίνοντας ἔτσι «διὰ πρώτην φορὰν τόσον ἔντονον φιλοοικουμενιστικὸνστίγμα» (Ὀρθόδοξος Τύπος, 16/9/2011). Βέβαια, τὸ «μοναστήρι» τοῦ Bose ἔχουν ἐπισκεφθεῖ(καὶ συμπροσευχηθεῖ) καὶ ἄλλοι ἐπίσκοποι (π.χ. πατριάρχης Βαρθολομαῖος,Δημητριάδος Ἰγνάτιος, Νικοπόλεως Μελέτιος, Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος, πρ. Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητος Κουμαριανός,Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος Σαββᾶτος· ἕνας δέ, ὁ Σηλυβρίας Αἰμιλιανός, ἦτανμόνιμο μέλος του ὡς «μοναχὸς» τῆς παπο-οἰκουμενιστικῆς κοινότητος τοῦBose καὶ ταυτόχρονα φιλοξενούμενος καὶ συλλειτουργὸς (ἕως τὴν κοίμησή του) τοῦΚαλαβρύτων Ἀμβρόσιου, ὁ ὁποῖος μὲ ὁμάδα ἐφημερίων τῆς μητροπόλεως Καλαβρύτωνπαρευρέθη στὸ Bose κατὰ τὴν παράδοση Οἰκουμενιστικοῦ Βραβείου(!!!) στὸνΣηλυβρίας Αἰμιλιανό (www.monasterodibose.it/content/view/1861/122/lang,it/).Κατὰ τὴν κηδεία μάλιστα τοῦ Σηλυβρίας Αἰμιλιανοῦ, παρέστη στὸ Αἴγιο, ὡς ἐκπρόσωποςτῆς μονῆς Bose (μονῆς τῆς «μετανοίας»(!) τοῦ Αἰμιλιανοῦ) ὁ καθολικὸς π. Lino.
Ἀλήθεια! Εἴμαστε μιὰ «ὡραία», οἰκουμενιστικὴοἰκογένεια!
Σημαντικότατη λεπτομέρεια τῆς φιλο-οἰκουμενιστικῆςταυτότητος τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ δεῖγμα ὑποκρισίας: Πέρυσι στὸ Bose παρέστη καὶτόλμησε νὰ κοινωνήσει τὴν παπικὴ ὄστια ὁ ἱερέας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, π. ΠαῦλοςΚουμαριανός. Τὸ γεγονὸς κατήγγειλε στὴν Ἱ. Σύνοδο ὁ Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παῦλος καὶζήτησε (τὴν κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες) καθαίρεση τοῦ ἱερέως. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος, ὅμως,προστάτευσε τὸν συνεργάτη του ἀπὸ τὴν καθαίρεση, ὅπως τὸν προστάτευσε τὸ 2009,τότε ποὺ ὁ π. Κουμαριανὸς εἶχε παρευρευθεῖ σὲ οἰκουμενιστικὴ Ἡμερίδα τῆςΘεσσαλονίκης ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ κ. Ἱερώνυμου, καὶ ἐκεῖ εἶχε πεῖ τὸ ἀνατριχιαστικό:πρέπει πρῶτα νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικοὺς (χωρὶς αὐτοὶ νὰ ἀπορρίψουντὶς αἱρέσεις τους), καὶ μετὰ νὰ συνεχίσουμε τὸν θεολογικὸ διάλογο!
Κανεὶς δὲν ἀμφισβητεῖ ὅτι πολλοὶ ἐπίσκοποιξεκίνησαν μὲ καλὲς προθέσεις καὶ προϋποθέσεις τὴν ἱερατική τους διακονία. Στὸδρόμο ὅμως βραχυκυκλώθηκαν καὶ ἐκκοσμικεύθηκαν. Καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση, πέρα ἀπὸ τοὺςἄλλους καιρικοὺς παράγοντες, «διευκολύνθηκε» καὶ προωθήθηκε τὰ μέγιστα ἀπὸ τὸνΟἰκουμενισμό. Καὶ τώρα, σ’ αὐτὸ τὸ κρίσιμο σταυροδρόμι ποὺ βρέθηκε ἡ Ἑλλάδα καὶἡ Ὀρθοδοξία, δὲν ἔχουν τὸ ἠθικὸ ἀνάστημα νὰ μποῦν μπροστάρηδες στὸν ἀγῶνα κατὰτῆς πλήρους ἐξαθλιώσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ποίμνιό τους. Δὲν ἔχουντὸ κουράγιο νὰ ποῦν τὸ γενναῖο ΟΧΙ στὸν ἡγέτη τῆς παναιρέσεως τοῦ νεοταξικοῦ Οἰκουμενισμοῦ,τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ποὺ μπαινοβγαίνει στὴν Ἑλλάδα μολύνοντάς την μὲ τὸπαναιρετικὸ μίασμά του· δὲν ἔχουν τὸ κουράγιο νὰ ἀγνοήσουν τὴν παρελκυστικὴτακτικὴ τοῦ ἀρχιεπίσκοπου Ἱερώνυμου, διὰ τῆς ὁποίας προσέφερε πολύτιμες ὑπηρεσίεςἐναντίον τοῦ λαοῦ καὶ ὑπὲρ τῆς ὑπηρέτριας τῆς παγκοσμιοκρατικῆς Τρόϊκας (ΔΝΤ,ΕΕ, ΕΚΤ), τῆς κυβερνήσεως Παπανδρέου· καὶ ὡς ἐκ τούτου, δὲν ἔχουν πειστικό, ἀνυπόκριτοκαὶ παρηγορητικὸ λόγο γιὰ τὸ λαό, ποὺ πορεύεται ἀπογοητευμένος καὶ ἄπελπις ὡς«μὴ ἔχων ποιμένας».
Αὔριο συνέρχεται σὲ Σύνοδο ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος.
—Θὰ τολμήσει νὰ καταγγείλει λόγοις καὶ ἔργοιςτὴν δωσιλογικὴ κυβέρνηση γιὰ τὰ ἀντιχριστιανικὰ μέτρα ποὺ λαμβάνει, βάζοντας στὴνγωνία τὴν Ἐκκλησία, ἢ θὰ σκεφθεῖ ὅτι μιὰ τέτοια ἀντιπαράθεση ὑπὲρ τοῦ λαοῦ θὰστοιχίσει στὴν δεσποτοκρατία προνόμια καὶ ὀφέλη;
—Θὰ πάρει ἀποφάσεις γιὰ τὰ καίρια θέματα τῆςΠίστεως, ἢ θὰ ὑπερασπιστεῖ μόνον τὴν περιουσία της, τοὺς μισθοὺς καὶ τὶς μετοχές;
—Θὰ τολμήσει –δείχνοντας πρώτη μετάνοια καὶκαλὸ παράδειγμα– νὰ προτείνει στὴν κυβέρνηση τὴν συγχώνευση ἐκκλησιαστικῶνθέσεων;
—Θὰ τολμήσει νὰ ζητήσει, ὁ μισθὸς (ὄχι τῶνπαπάδων ἀλλὰ) τῶν κατὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἀκτημόνων ἐπισκόπων, νὰ περιορισθεῖτουλάχιστον στὸ ἥμισυ;
—Ἢ τέλος, (ὅπως πρότεινε χθὲς στὴν ἐφημ. «ΤὸΒῆμα» ὁ καθηγητὴς Ἰ. Κονιδάρης) θὰ τολμήσει νὰ ζητήσει τὴν κατάργηση μικρῶνΜητροπόλεων, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ὑπάλληλοι πληρώνονται ἀπὸ τὸν κρατικὸκορβανὰ (ἔστω κι ἂν αὐτὸ γίνεται ὑπὸ τὸ εἰδικὸ καθεστὼς τῆς παραχωρηθείσης στὸΚράτος περιουσίας της);
Τὴν Πέμπτη, ἐπίσης, στὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας,θὰ γίνουν καὶ δυὸ εἰσηγήσεις ἀπὸ τοὺς μητροπολίτες Ναυπάκτου καὶ Γόρτυνος. Τὸθέμα εἶναι: «Περὶ τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 879/880 καὶ1351 μ.Χ. συγκληθεισῶν Συνόδων ὡς Ὀγδόης καὶ Ἐνάτης Οἰκουμενικῶν». Ἐφ’ ὅσον ἀποφασισθεῖ καὶἐπισήμως ἡ ἀναγνώρισητῶν δύο Συνόδων ὡς Οἰκουμενικῶν, αὐτομάτως, πολλὲς ἀπὸ τὶς παραπάνω ἀντικανονικὲςἐνέργειες τῶν ἐπισκόπων, ἀποκτοῦν ἄλλη βαρύτητα, πολλὰ ἀπὸ τὰ πρὸς συζήτησινθέματα τῶν Διαχριστιανικῶν Διαλόγων, παύουν νὰ εἶναι διαπραγματεύσιμα, ὅπως κακῶςδιατείνονται ὣς τώρα οἱ οἰκουμενιστές.
Ὡς ἐκ τούτου λύνονται τὰ χέρια τῆς ἹερᾶςΣυνόδου νὰ πεῖ στοὺς παρανομοῦντες ἐπισκόπους, στὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο: Ὄχι ἄλλοιἀνούσιοι Διάλογοι γιὰ τὰ ἤδη λελυμένα θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ὄχι ἄλλες κοινὲςσυναντήσεις καὶ συμπροσευχὲς μὲ ἀμετανόητους αἱρετικούς· τοῦτο ἀπαγορεύεται ἀπὸτοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἀπὸ τὴν Ὀγδόη καὶ Ἐνάτη Οἰκουμενικὲς Συνόδους.
Ἂν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν ὅλες τὶς παραπάνω ἐνέργειες,ποὺ καταδεικνύουν τὴν ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος τῶν ἐπισκόπων, πῶς νὰπιστέψουμε τὴν ἐκφορὰ ἑνὸς τέτοιου ΟΧΙ;
Εὐελπιστοῦμε, ὅμως, καὶ εὐχόμαστε, ἂν ὄχι ὅλοι,τουλάχιστον κάποιοι μητροπολίτες, νὰ πετάξουν ἀπὸ πάνω τους τὶς δεσμεύσεις, νὰθυμηθοῦν τὸν ἀποστολικὸ λόγο «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις», νὰ ἐκμεταλλευτοῦντὴν τελευταία ἴσως εὐκαιρία ποὺ τοὺς δίνεται, νὰ ἀψηφίσουν τὶς ὅποιες συνέπειεςκαὶ νὰ κάνουν τὴν κατὰ Θεὸν ἐπανάσταση-ἀνάσταση ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἀφήνονταςτὴν συνέχεια στὰ παντοδύναμα χέρια Του.
Θεσσαλονίκη, 3 Ὀκτωβρίου 2011
Γιὰ τὴν «ΦιλορθόδοξοἝνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
ὉΠρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
ὉΓραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης
Φιλορθοδοξος Ενωσις «ΚοσμαςΦλαμιατος»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου