Τοῦ Νίκου Ι. Κωστάρα
H μνήμη δὲν πρέπει νὰ ἁλώνεται. Καὶ εἶναι γεγονὸς ὅτι ἡ Γενοκτονία τῶν Ποντίων γιὰ χρόνια πολλὰ εἶχε ἀποσιωπηθεῖ, ὄχι τυχαῖα, ἀλλὰ ὡς συνειδητὴ ἐπιλογὴ τῆς ῾Ελλαδικῆς ἐξουσίας γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῆς ἱστορικῆς μνήμης.
Στὶς 21.2.1994 ἡ Βουλὴ τῶν ῾Ελλήνων ψήφισε ὁμόφωνα τὴν ἀνακήρυξη τῆς 19ης Μαΐου ὡς ῾Ημέρα Μνήμης γιὰ τὴ Γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ καὶ τὸν βάρβαρο ξερριζωμὸ ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ ἀπὸ τὶς πατρογονικές του ἑστίες.
Σήμερα συμπληρώνονται 83 χρόνια ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Μουσταφᾶ Κεμὰλ Πασᾶς, ὁ ὁποῖος ὀνομάσθηκε ᾿Ατατούρκ, δηλαδὴ «Πατέρας τῶν Τούρκων», ἀποβιβάστηκε στὴ Σαμψοῦντα τοῦ Πόντου γιὰ νὰ ὀργανώσει τὸν ἐθνικιστικὸ τουρκικὸ στρατὸ καὶ νὰ ὁλοκληρώσει τὴ Γενοκτονία τῶν ῾Ελλήνων τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας ποὺ εἶχαν ἀρχίσει οἱ Νεότουρκοι σύντροφοί του. ῏Ηταν μιὰ προσπάθεια τοῦ τουρκικοῦ ἐθνικισμοῦ γιὰ μετατροπὴ τοῦ πολυεθνικοῦ ὀθωμανικοῦ χώρου σὲ ἐθνικὸ τουρκικό. Μιὰ ἀπόφαση ποὺ πάρθηκε τὸ 1908 μετὰ τὴν ἄνοδο τῶν Νεότουρκων στὴν ἐξουσία. Τὸ σχέδιο τῆς ἐξόντωσης συνέβαλε καὶ ἄρχισε νὰ ἐφαρμόζει ἡ τριανδρία τῶν Νεότουρκων, Ταλαὰτ μπέης, ᾿Ενβὲρ πασᾶς καὶ Τζεμὰλ πασᾶς σὲ συνεργασία μὲ τὸ Γερμανὸ στρατηγὸ Λίμαν φὸν Σάντερς.
Τὸ κράτος τῶν Νεότουρκων μεθοδευμένα ἐξετέλεσε σὲ δυὸ φάσεις (1914-1918 καὶ 1919-1923) τὸ σχέδιο «λευκὸς θάνατος» γιὰ τοὺς ῞Ελληνες τοῦ Πόντου. ᾿Εκτοπίσεις, ἐξορίες, λεηλασίες, βιασμοί, ἀπαγχονισμοὶ ὕστερα ἀπὸ συνοπτικὲς δίκες. ῾Ο Κεμὰλ διέταξε τὴν ἐπανασυγκρότηση τῶν περίφημων «Δικαστηρίων ᾿Ανεξαρτησίας» ποὺ ἀποτελοῦνταν ἀπὸ στρατιωτικοὺς καὶ πολῖτες Τούρκους ὡς δικαστές, ποὺ στὴν οὐσία ἦσαν τυφλὰ κατευθυνόμενα ὄργανα τῆς ῎Αγκυρας μὲ σκοπὸ τὴν ἐξόντωση τοῦ χριστιανικοῦ πληθυσμοῦ. Μετέτρεψαν τὴ θρησκεία σὲ κριτήριο ἐξόντωσης τῶν ῾Ελλήνων στὸ στρατό, τὴ θητεία στὸν ὁποῖο κατέστησαν ὑποχρεωτική. ᾿Αποτέλεσμα: πολλοὶ νέοι νὰ ὁδηγοῦνται στὴν αὐτοεξορία γιὰ νὰ μὴν καταταγοῦν καὶ οἱ λοιποὶ νὰ ὑπηρετοῦν χωρὶς ὅπλο στὰ λεγόμενα «Τάγματα ᾿Εργασίας» (᾿Αμελὲ Ταμπουρού), ποὺ στὴν πραγματικότητα ἦταν τάγματα θανάτου, ἀφοῦ δὲν ἐπέστρεφε κανεὶς ζωντανός. Τοὺς ὁδήγησαν στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τοὺς ἔβαλαν σε καταναγκαστικὰ ἔργα. Στὰ διαβόητα ἐργατικὰ τάγματα ἔχασαν τὴ ζωή τους περί- που 80% τῶν ῾Ελλήνων, ποὺ κατετάγησαν στὸν τουρκικὸ στρατό.
᾿Απὸ τὸ 1914 ἕως τὸ 1918 ἐξοντώθηκαν 257.019 ῞Ελληνες τῆς περιοχῆς τοῦ Πόντου.
Οἱ συνθῆκες ἦταν ἄθλιες, ἀρκετοὶ λιποτάκτησαν καὶ βγῆκαν ἀντάρτες. Γιὰ ὅσους λιποτάκτησαν οἱ τουρκικὲς ἀρχὲς πῆραν σκληρὰ μέτρα ἐνάντια στοὺς συγγενεῖς τους. Μὲ τὸ πρόσχημα τῆς καταδίωξης τῶν ἀνταρτῶν ἄρχισαν ἄγριες σφαγὲς καὶ μετα- κινήσεις πληθυσμῶν.
Τὴν Γενοκτονία μαρτυροῦν πληθώρα ἐπισήμων ἐγγράφων.
῾Η Γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ εἶναι μέρος τοῦ Μικρασιατικοῦ ῾Ολοκαυτώματος. Σημαντικὸ ρόλο στὴν πρακτικὴ ἐφαρμογὴ τοῦ ἐθνικισμοῦ τῶν Νεότουρκων διαδραμάτισαν καὶ οἱ ξένοι ἐπενδυτές. Οἱ Νεότουρκοι, μὲ τὶς εὐλογίες τῶν Γερμανῶν ὀργανωτῶν, ἄρχισαν νὰ ἐφαρμόζουν τὸ σύστημα τῆς ἄγριας ἐξόντωσης ὄχι μόνο τῶν αἰχμαλώτων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀμάχων γιὰ «στρατιωτικοὺς λόγους» ποὺ κατέληξε σὲ πραγματικὴ ἐξόντωση.
Οἱ Νεότουρκοι ἀπέβλεπαν στὸν ἀφανισμὸ ὅλων τῶν χριστιανικῶν ἐθνοτήτων καὶ στὴν τουρκοποίηση τῶν μουσουλμάνων. «Οἱ Νεότουρκοι ἀποκάλυψαν τὸ μεγαλεπήβολο σχέδιό τους, τὴν ἐξόντωση δηλαδὴ ὅλων τῶν ἰθαγενῶν Χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας».
Ποτέ, σὲ καμμιὰ περίοδο τῆς ῾Ιστορίας κανένα πιὸ διαβολικὸ σχέδιο δὲν εἶχε στοιχειώσει τὴ φαντασία τοῦ ἀνθρώπου. ῾Η «ἐρυθρὰ» σφαγὴ ὁλοκληρώθηκε ἀπὸ ἕνα σύστημα ποὺ λέγεται «λευκὴ» σφαγή. Πρόκειται γιὰ τὴν ἀργὴ ἐξόντωση ἀπὸ τὴν κακομεταχείριση, τὶς ἐκτοπίσεις, τὸ κρύο, τὴν παρατεταμένη στέρηση νεροῦ καὶ τροφῆς, τὸν ἀποκλεισμὸ σὲ μπουντρούμια, τόσο μικρά, ποὺ νὰ μὴ χωρᾶς ὄρθιος. ῾Ο φανατισμὸς καὶ ἡ κτηνωδία τοῦ ᾿Ενβέρ, ἡ πιὸ ψυχρὴ μὰ κυνικὴ ἐπινόηση τοῦ Ταλαὰτ ἀγαλλίασαν μ᾿ αὐτὴ τὴν τρομερὴ ἐπινόηση. Μποροῦσαν νὰ ἰσχυρισθοῦν πὼς τὶς ἐκτοπίσεις τὶς ἀπαιτοῦσαν οἱ στρατιωτικὲς ἀνάγκες καὶ πὼς τὰ χέρια τους δὲν εἶχαν λερωθεῖ μὲ αἷμα, γιατὶ οἱ Χριστιανοὶ πέθαιναν μόνοι τους στὸ δρόμο, ὅπως ἔγραφε ὁ Φ. Σαρτιὸ (F. Sartiaux).
᾿Εκτὸς ἀπὸ τοὺς διωγμούς, τὶς ἐκτοπίσεις, τὶς ἀγχόνες καὶ τὴν ἰσοπέδωση τῶν ῾Ελληνικῶν χωριῶν τὸ διάστημα αὐτὸ ἔγιναν σ᾿ ὅλη τὴν περιοχὴ τοῦ Πόντου εὐρείας ἐκτάσεως προσπάθειες
ἐξισλαμισμοῦ. ῎Ετσι ἐξισλαμίστηκαν μὲ τὴ βία ῾Ελληνίδες, οἱ ὁποῖες στὴ συνέχεια κατέληξαν σὲ τουρκικὰ χαρέμια. Στὴν περιοχὴ τῆς Βαζελῶνος «26 γυναῖκες καὶ νεάνιδες, ἵνα ἀποφύγωσι τὴν ἀτίμωσιν, ἔρριψαν ἑαυτὰς εἴς τινα ποταμὸν καὶ ἐπνίγησαν». Καὶ σὲ τηλεγράφημα (25-7-1920) τῆς ᾿Επιτροπείας Ποντίων πρὸς τὸν ᾿Ελευθέριο Βενιζέλο ἀναφέρεται: «Πανταχόθεν τοῦ Πόντου ἀγγέλλονται σφαγαὶ προκρίτων, ἀτιμώσεις ῾Ελληνίδων, ληστεῖαι καὶ διαρπαγαὶ ἑλληνικῶν περιουσιῶν παρὰ τουρκικῶν ὀρδῶν καὶ τουρκικῶν ἀρχῶν... ᾿Εὰν κατάστασις αὕτη συνεχισθῆ ῾Ελληνισμὸς Πόντου ἐξαφανισθήσεται πρὶν ἡ διπλωματία προλάβη ἀσχοληθεῖ περὶ αὐτοῦ...».
῾Ο ἀκριβὴς ἀριθμὸς τῶν θυμάτων τῆς Ποντιακῆς Γενοκτονίας ὑπολογίζεται σὲ 353.000 ῾Ελληνοπόντιους. ῾Η ἱστορικὴ ἔρευνα ἔχει φέρει στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας ἀναρίθμητα ἔγγραφα ποὺ στοιχειοθετοῦν καὶ τεκμηριώνουν τὸ τεράστιο ἔγκλημα τῆς Γενοκτονίας.
Τὸ Δʹ Παγκόσμιο Συνέδριο τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ (1997) ἀποφάσισε τὴν προώθηση τῆς διεθνοῦς ἀναγνώρισης τῆς Γενοκτονίας. ᾿Ενῶ διακομματικὴ ἀντιπροσωπεία τῆς ῾Ελληνικῆς Βουλῆς ἐπισκέφθηκε τὸν ΟΗΕ (᾿Ιούνιος 1998) καὶ ὑπέβαλε ὑπόμνημα γιὰ τὴ Γενοκτονία τῶν Ποντίων. Γιὰ τὴν ἐπίσημη Τουρκία, τὸ θέμα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἀποτελεῖ ἐφεύρημα τοῦ ῾Ελληνικοῦ Κράτους γιὰ νὰ ἀμφισβητηθεῖ ἡ ἀκεραιότητά της!
Οἱ Πόντιοι ὅμως θυμοῦνται. Οἱ μνῆμες στέκουν πύρινες στὸ μυαλό τους. ῾Ο ῾Ελληνισμὸς ὀφείλει νὰ τρέξει καὶ νὰ ξαναγράψει τὴν ἱστορία καὶ νὰ εἰσαχθεῖ στὰ βιβλία τῆς Μέσης ᾿Εκπαίδευσης καὶ ὄχι νὰ ἀποσιωπηθεῖ ἡ ἱστορική του μνήμη, ποὺ εἶναι ἡ ταυτότητά του.
᾿Εφημερ. «῾Εστία», 19.5.2005, σελ. 4.
Ο ΠΥΡΙΧΙΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ PLAY
H μνήμη δὲν πρέπει νὰ ἁλώνεται. Καὶ εἶναι γεγονὸς ὅτι ἡ Γενοκτονία τῶν Ποντίων γιὰ χρόνια πολλὰ εἶχε ἀποσιωπηθεῖ, ὄχι τυχαῖα, ἀλλὰ ὡς συνειδητὴ ἐπιλογὴ τῆς ῾Ελλαδικῆς ἐξουσίας γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῆς ἱστορικῆς μνήμης.
Στὶς 21.2.1994 ἡ Βουλὴ τῶν ῾Ελλήνων ψήφισε ὁμόφωνα τὴν ἀνακήρυξη τῆς 19ης Μαΐου ὡς ῾Ημέρα Μνήμης γιὰ τὴ Γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ καὶ τὸν βάρβαρο ξερριζωμὸ ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ ἀπὸ τὶς πατρογονικές του ἑστίες.
Σήμερα συμπληρώνονται 83 χρόνια ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Μουσταφᾶ Κεμὰλ Πασᾶς, ὁ ὁποῖος ὀνομάσθηκε ᾿Ατατούρκ, δηλαδὴ «Πατέρας τῶν Τούρκων», ἀποβιβάστηκε στὴ Σαμψοῦντα τοῦ Πόντου γιὰ νὰ ὀργανώσει τὸν ἐθνικιστικὸ τουρκικὸ στρατὸ καὶ νὰ ὁλοκληρώσει τὴ Γενοκτονία τῶν ῾Ελλήνων τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας ποὺ εἶχαν ἀρχίσει οἱ Νεότουρκοι σύντροφοί του. ῏Ηταν μιὰ προσπάθεια τοῦ τουρκικοῦ ἐθνικισμοῦ γιὰ μετατροπὴ τοῦ πολυεθνικοῦ ὀθωμανικοῦ χώρου σὲ ἐθνικὸ τουρκικό. Μιὰ ἀπόφαση ποὺ πάρθηκε τὸ 1908 μετὰ τὴν ἄνοδο τῶν Νεότουρκων στὴν ἐξουσία. Τὸ σχέδιο τῆς ἐξόντωσης συνέβαλε καὶ ἄρχισε νὰ ἐφαρμόζει ἡ τριανδρία τῶν Νεότουρκων, Ταλαὰτ μπέης, ᾿Ενβὲρ πασᾶς καὶ Τζεμὰλ πασᾶς σὲ συνεργασία μὲ τὸ Γερμανὸ στρατηγὸ Λίμαν φὸν Σάντερς.
Τὸ κράτος τῶν Νεότουρκων μεθοδευμένα ἐξετέλεσε σὲ δυὸ φάσεις (1914-1918 καὶ 1919-1923) τὸ σχέδιο «λευκὸς θάνατος» γιὰ τοὺς ῞Ελληνες τοῦ Πόντου. ᾿Εκτοπίσεις, ἐξορίες, λεηλασίες, βιασμοί, ἀπαγχονισμοὶ ὕστερα ἀπὸ συνοπτικὲς δίκες. ῾Ο Κεμὰλ διέταξε τὴν ἐπανασυγκρότηση τῶν περίφημων «Δικαστηρίων ᾿Ανεξαρτησίας» ποὺ ἀποτελοῦνταν ἀπὸ στρατιωτικοὺς καὶ πολῖτες Τούρκους ὡς δικαστές, ποὺ στὴν οὐσία ἦσαν τυφλὰ κατευθυνόμενα ὄργανα τῆς ῎Αγκυρας μὲ σκοπὸ τὴν ἐξόντωση τοῦ χριστιανικοῦ πληθυσμοῦ. Μετέτρεψαν τὴ θρησκεία σὲ κριτήριο ἐξόντωσης τῶν ῾Ελλήνων στὸ στρατό, τὴ θητεία στὸν ὁποῖο κατέστησαν ὑποχρεωτική. ᾿Αποτέλεσμα: πολλοὶ νέοι νὰ ὁδηγοῦνται στὴν αὐτοεξορία γιὰ νὰ μὴν καταταγοῦν καὶ οἱ λοιποὶ νὰ ὑπηρετοῦν χωρὶς ὅπλο στὰ λεγόμενα «Τάγματα ᾿Εργασίας» (᾿Αμελὲ Ταμπουρού), ποὺ στὴν πραγματικότητα ἦταν τάγματα θανάτου, ἀφοῦ δὲν ἐπέστρεφε κανεὶς ζωντανός. Τοὺς ὁδήγησαν στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τοὺς ἔβαλαν σε καταναγκαστικὰ ἔργα. Στὰ διαβόητα ἐργατικὰ τάγματα ἔχασαν τὴ ζωή τους περί- που 80% τῶν ῾Ελλήνων, ποὺ κατετάγησαν στὸν τουρκικὸ στρατό.
᾿Απὸ τὸ 1914 ἕως τὸ 1918 ἐξοντώθηκαν 257.019 ῞Ελληνες τῆς περιοχῆς τοῦ Πόντου.
Οἱ συνθῆκες ἦταν ἄθλιες, ἀρκετοὶ λιποτάκτησαν καὶ βγῆκαν ἀντάρτες. Γιὰ ὅσους λιποτάκτησαν οἱ τουρκικὲς ἀρχὲς πῆραν σκληρὰ μέτρα ἐνάντια στοὺς συγγενεῖς τους. Μὲ τὸ πρόσχημα τῆς καταδίωξης τῶν ἀνταρτῶν ἄρχισαν ἄγριες σφαγὲς καὶ μετα- κινήσεις πληθυσμῶν.
Τὴν Γενοκτονία μαρτυροῦν πληθώρα ἐπισήμων ἐγγράφων.
῾Η Γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ εἶναι μέρος τοῦ Μικρασιατικοῦ ῾Ολοκαυτώματος. Σημαντικὸ ρόλο στὴν πρακτικὴ ἐφαρμογὴ τοῦ ἐθνικισμοῦ τῶν Νεότουρκων διαδραμάτισαν καὶ οἱ ξένοι ἐπενδυτές. Οἱ Νεότουρκοι, μὲ τὶς εὐλογίες τῶν Γερμανῶν ὀργανωτῶν, ἄρχισαν νὰ ἐφαρμόζουν τὸ σύστημα τῆς ἄγριας ἐξόντωσης ὄχι μόνο τῶν αἰχμαλώτων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀμάχων γιὰ «στρατιωτικοὺς λόγους» ποὺ κατέληξε σὲ πραγματικὴ ἐξόντωση.
Οἱ Νεότουρκοι ἀπέβλεπαν στὸν ἀφανισμὸ ὅλων τῶν χριστιανικῶν ἐθνοτήτων καὶ στὴν τουρκοποίηση τῶν μουσουλμάνων. «Οἱ Νεότουρκοι ἀποκάλυψαν τὸ μεγαλεπήβολο σχέδιό τους, τὴν ἐξόντωση δηλαδὴ ὅλων τῶν ἰθαγενῶν Χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας».
Ποτέ, σὲ καμμιὰ περίοδο τῆς ῾Ιστορίας κανένα πιὸ διαβολικὸ σχέδιο δὲν εἶχε στοιχειώσει τὴ φαντασία τοῦ ἀνθρώπου. ῾Η «ἐρυθρὰ» σφαγὴ ὁλοκληρώθηκε ἀπὸ ἕνα σύστημα ποὺ λέγεται «λευκὴ» σφαγή. Πρόκειται γιὰ τὴν ἀργὴ ἐξόντωση ἀπὸ τὴν κακομεταχείριση, τὶς ἐκτοπίσεις, τὸ κρύο, τὴν παρατεταμένη στέρηση νεροῦ καὶ τροφῆς, τὸν ἀποκλεισμὸ σὲ μπουντρούμια, τόσο μικρά, ποὺ νὰ μὴ χωρᾶς ὄρθιος. ῾Ο φανατισμὸς καὶ ἡ κτηνωδία τοῦ ᾿Ενβέρ, ἡ πιὸ ψυχρὴ μὰ κυνικὴ ἐπινόηση τοῦ Ταλαὰτ ἀγαλλίασαν μ᾿ αὐτὴ τὴν τρομερὴ ἐπινόηση. Μποροῦσαν νὰ ἰσχυρισθοῦν πὼς τὶς ἐκτοπίσεις τὶς ἀπαιτοῦσαν οἱ στρατιωτικὲς ἀνάγκες καὶ πὼς τὰ χέρια τους δὲν εἶχαν λερωθεῖ μὲ αἷμα, γιατὶ οἱ Χριστιανοὶ πέθαιναν μόνοι τους στὸ δρόμο, ὅπως ἔγραφε ὁ Φ. Σαρτιὸ (F. Sartiaux).
᾿Εκτὸς ἀπὸ τοὺς διωγμούς, τὶς ἐκτοπίσεις, τὶς ἀγχόνες καὶ τὴν ἰσοπέδωση τῶν ῾Ελληνικῶν χωριῶν τὸ διάστημα αὐτὸ ἔγιναν σ᾿ ὅλη τὴν περιοχὴ τοῦ Πόντου εὐρείας ἐκτάσεως προσπάθειες
ἐξισλαμισμοῦ. ῎Ετσι ἐξισλαμίστηκαν μὲ τὴ βία ῾Ελληνίδες, οἱ ὁποῖες στὴ συνέχεια κατέληξαν σὲ τουρκικὰ χαρέμια. Στὴν περιοχὴ τῆς Βαζελῶνος «26 γυναῖκες καὶ νεάνιδες, ἵνα ἀποφύγωσι τὴν ἀτίμωσιν, ἔρριψαν ἑαυτὰς εἴς τινα ποταμὸν καὶ ἐπνίγησαν». Καὶ σὲ τηλεγράφημα (25-7-1920) τῆς ᾿Επιτροπείας Ποντίων πρὸς τὸν ᾿Ελευθέριο Βενιζέλο ἀναφέρεται: «Πανταχόθεν τοῦ Πόντου ἀγγέλλονται σφαγαὶ προκρίτων, ἀτιμώσεις ῾Ελληνίδων, ληστεῖαι καὶ διαρπαγαὶ ἑλληνικῶν περιουσιῶν παρὰ τουρκικῶν ὀρδῶν καὶ τουρκικῶν ἀρχῶν... ᾿Εὰν κατάστασις αὕτη συνεχισθῆ ῾Ελληνισμὸς Πόντου ἐξαφανισθήσεται πρὶν ἡ διπλωματία προλάβη ἀσχοληθεῖ περὶ αὐτοῦ...».
῾Ο ἀκριβὴς ἀριθμὸς τῶν θυμάτων τῆς Ποντιακῆς Γενοκτονίας ὑπολογίζεται σὲ 353.000 ῾Ελληνοπόντιους. ῾Η ἱστορικὴ ἔρευνα ἔχει φέρει στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας ἀναρίθμητα ἔγγραφα ποὺ στοιχειοθετοῦν καὶ τεκμηριώνουν τὸ τεράστιο ἔγκλημα τῆς Γενοκτονίας.
Τὸ Δʹ Παγκόσμιο Συνέδριο τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ (1997) ἀποφάσισε τὴν προώθηση τῆς διεθνοῦς ἀναγνώρισης τῆς Γενοκτονίας. ᾿Ενῶ διακομματικὴ ἀντιπροσωπεία τῆς ῾Ελληνικῆς Βουλῆς ἐπισκέφθηκε τὸν ΟΗΕ (᾿Ιούνιος 1998) καὶ ὑπέβαλε ὑπόμνημα γιὰ τὴ Γενοκτονία τῶν Ποντίων. Γιὰ τὴν ἐπίσημη Τουρκία, τὸ θέμα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἀποτελεῖ ἐφεύρημα τοῦ ῾Ελληνικοῦ Κράτους γιὰ νὰ ἀμφισβητηθεῖ ἡ ἀκεραιότητά της!
Οἱ Πόντιοι ὅμως θυμοῦνται. Οἱ μνῆμες στέκουν πύρινες στὸ μυαλό τους. ῾Ο ῾Ελληνισμὸς ὀφείλει νὰ τρέξει καὶ νὰ ξαναγράψει τὴν ἱστορία καὶ νὰ εἰσαχθεῖ στὰ βιβλία τῆς Μέσης ᾿Εκπαίδευσης καὶ ὄχι νὰ ἀποσιωπηθεῖ ἡ ἱστορική του μνήμη, ποὺ εἶναι ἡ ταυτότητά του.
᾿Εφημερ. «῾Εστία», 19.5.2005, σελ. 4.
Ο ΠΥΡΙΧΙΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ PLAY
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου