Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τὸν συντηρητικὸ τρόπο ζωῆς, ἀπορρίπτουν τὴν πυξίδα τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς καὶ ἐνοχλοῦνται, ὅταν δίπλα τους ὑπάρχουν ἄλλοι συνάνθρωποί τους, οἱ ὁποῖοι δὲν συμφωνοῦν μαζὶ τους καὶ ἐπιλέγουν αὐτά, ποὺ ἐκεῖνοι
περιφρονοῦν.
Ἡ γλώσσα τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσμου εἶναι σκληρὴ ἀπέναντι στοὺς συνειδητοὺς χριστιανοὺς καὶ προκειμένου νὰ γίνονται πειστικοί, παρακολουθοῦν προσεκτικὰ καὶ ἐπίμονα τὴ ζωή τους, γιὰ νὰ καταγράφουν στὸ κατάστιχο τῆς δικῆς τους ἐμπάθειας τὰ παραπτώματα ἐκείνων, τὶς παραλείψεις τους καὶ τὶς ἀδυναμίες τους, ποὺ μὲ περισσὴ ὑπερβολὴ παρουσιάζουν, ὅταν καταφέρονται κατὰ τῶν χριστιανῶν.
Γιὰ τὴ δική τους ἁμαρτωλὴ ζωὴ ποτὲ καμιὰ κουβέντα. Γιὰ τοὺς ἄλλους, τοὺς θρησκόληπτους, ὅπως ἀμαθῶς χαρακτηρίζουν τοὺς χριστιανούς, ζητοῦν αὐστηρότητα στὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους λήθη τῶν ἐντολῶν. Ἡ τακτική τους περιγράφεται μὲ τὰ ρήματα: κρίνουν, ἐπικρίνουν, ἀπαξιώνουν, περιφρονοῦν.
Οἱ προοδευτικοὶ προσπαθοῦν νὰ νεκρώσουν τὴ ζῶσα παράδοση τοῦ λαοῦ καὶ νὰ καθιερώσουν ἕναν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, πέρα ἀπὸ τὴν ἱστορία, τὴνὈρθοδοξία καὶ τὰ ἐθνικὰ ἰδεώδη.Ἔτσι, πιστεύουν ὅτι ὁ λαὸς θὰ εἶναι εὔκολο θύμα καὶ εὐάλωτος. Θέλουν ἕναν λαὸ ἄβουλο, ἄθεο καὶ πλαδαρό, ποὺ θὰ ζητάει μόνο φαγητὸ καὶ διασκεδάσεις. Τίποτα πιὸ πέρα. Μὲ καμιὰ μεταφυσικὴ ἀνησυχία καὶ δίχως προσδοκία τῆς αἰώνιας ζωῆς.
Προοδευτικοὺς ἀνθρώπους ἔχουμε καὶ στὴνἘκκλησία. Εἶναι μερικοὶ Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κοσμικὸ φρόνημα καὶ ζοῦν σὰν ἄρχοντες. Δὲν διαφέρουν σὲ τίποτα ἀπὸ τοὺς ἀξιωματούχους τῆς πολιτείας. Θὰ ἔλεγα ὅτι ἔχουν στενὴ συνεργασία καὶ ἀλληλοϋποστήριξη. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὑποβαθμίζει τὴν πνευματική τους ἀποστολὴ καὶ μεγαλώνει τὴν ἀπόσταση, ποὺ τοὺς χωρίζει ἀπὸ τὸν ἁπλὸ καὶ πιστὸ λαό, τὸν ὁποῖο ὑποτίθεται ὅτι διακονοῦν. Ζοῦν μὲ κοσμικὸ τρόπο καὶ ἀδιαφοροῦν ἐὰν σκανδαλίζουν.Ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι ὑπηρετοῦν τὴν Ἐκκλησία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ προσφέρουν οὐσιαστικὸ ἔργο. Καὶ νὰ φανταστεῖ κανεὶς ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ μέχρι τὴν τελευταία τους ὥρα παραμένουν στοὺς Μητροπολιτικοὺς θρόνους!
Τὸ παράδειγμα αὐτῶν τῶν μοντέρνωνΜητροπολιτῶν ἀκολουθοῦν καὶ πολλοὶ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶναι κοσμικότεροι τῶν κοσμικῶν. Τὸ ἱερατικό τους σχῆμα τὸ θεωροῦν ἀξίωμα προβολῆς καὶ ὄχι διακονίας. Εἶναι οἱ ἐπαγγελματίες τῆς ἱερωσύνης καὶ ὄχι οἱ λειτουργοὶ τοῦὙψίστου. Εἶναι ἱερεῖς χωρὶς πνευματικὲς ἐμπειρίες καὶ χωρὶς καλὲς ἀνησυχίες. Τὸ ἐνδιαφέρον τους στρέφεται μόνο στὰ χρήματα καὶ τὸ βόλεμα. Εἶναι ἀδρανεῖς σὲ ὅλα. Ἐὰν ἔλθεις σὲ ἐπαφὴ μαζί τους καὶ τοὺς ἀκούσεις, θὰ σὲ κυριεύσει ἡ ἀπελπισία γιὰ τὸ κατάντημά τους. Καὶ θὰ πικραθεῖς ἀπὸ τὴν τακτικὴ τῶνΜητροπολιτῶν νὰ χειροτονοῦν χωρὶς νὰ ἐρευνοῦν τὴ ζωὴ καὶ τὶς προθέσεις τῶν ὑποψηφίων. Οἱ ἄσχετοι αὐτοὶ κληρικοὶ εἶναι σχεδὸν ἀδύνατο νὰ βελτιωθοῦν, γιατὶ δὲν ὑπάρχουν οἱ κατάλληλες προϋποθέσεις, ἀλλὰ καὶ ἡ καλὴ διάθεση γιὰ ἐπιμόρφωση. Τὸ πρόβλημα εἶναι σοβαρὸ καὶ ἡ εὐθύνη ἀνήκει στοὺς Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι εὔκολα χειροτονοῦν, ἀλλὰ μετὰ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τοὺς κληρικούς.
Ὑπάρχουν ὡστόσο καὶ οἱ ἄξιοι Μητροπολίτες, οἱ παραδοσιακοί, συντηρητικοὶ καὶ θεοφοβούμενοι, ποὺ διακονοῦν μὲ συναίσθηση τῆς ἀποστολῆς τους καὶ ἱερὸ ζῆλο. Αὐτοὶ ἐμπνέουν τοὺς καλοπροαίρετους καὶ ἐνθουσιάζουν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι συχνὰ σκανδαλίζονται ἀπ τὴν συμπεριφορὰ τῶν κοσμικῶν καὶ προοδευτικῶν κληρικῶν.
ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τὸν συντηρητικὸ τρόπο ζωῆς, ἀπορρίπτουν τὴν πυξίδα τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς καὶ ἐνοχλοῦνται, ὅταν δίπλα τους ὑπάρχουν ἄλλοι συνάνθρωποί τους, οἱ ὁποῖοι δὲν συμφωνοῦν μαζὶ τους καὶ ἐπιλέγουν αὐτά, ποὺ ἐκεῖνοι
περιφρονοῦν.
Ἡ γλώσσα τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσμου εἶναι σκληρὴ ἀπέναντι στοὺς συνειδητοὺς χριστιανοὺς καὶ προκειμένου νὰ γίνονται πειστικοί, παρακολουθοῦν προσεκτικὰ καὶ ἐπίμονα τὴ ζωή τους, γιὰ νὰ καταγράφουν στὸ κατάστιχο τῆς δικῆς τους ἐμπάθειας τὰ παραπτώματα ἐκείνων, τὶς παραλείψεις τους καὶ τὶς ἀδυναμίες τους, ποὺ μὲ περισσὴ ὑπερβολὴ παρουσιάζουν, ὅταν καταφέρονται κατὰ τῶν χριστιανῶν.
Γιὰ τὴ δική τους ἁμαρτωλὴ ζωὴ ποτὲ καμιὰ κουβέντα. Γιὰ τοὺς ἄλλους, τοὺς θρησκόληπτους, ὅπως ἀμαθῶς χαρακτηρίζουν τοὺς χριστιανούς, ζητοῦν αὐστηρότητα στὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
Γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους λήθη τῶν ἐντολῶν. Ἡ τακτική τους περιγράφεται μὲ τὰ ρήματα: κρίνουν, ἐπικρίνουν, ἀπαξιώνουν, περιφρονοῦν.
Οἱ προοδευτικοὶ προσπαθοῦν νὰ νεκρώσουν τὴ ζῶσα παράδοση τοῦ λαοῦ καὶ νὰ καθιερώσουν ἕναν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, πέρα ἀπὸ τὴν ἱστορία, τὴνὈρθοδοξία καὶ τὰ ἐθνικὰ ἰδεώδη.Ἔτσι, πιστεύουν ὅτι ὁ λαὸς θὰ εἶναι εὔκολο θύμα καὶ εὐάλωτος. Θέλουν ἕναν λαὸ ἄβουλο, ἄθεο καὶ πλαδαρό, ποὺ θὰ ζητάει μόνο φαγητὸ καὶ διασκεδάσεις. Τίποτα πιὸ πέρα. Μὲ καμιὰ μεταφυσικὴ ἀνησυχία καὶ δίχως προσδοκία τῆς αἰώνιας ζωῆς.
Προοδευτικοὺς ἀνθρώπους ἔχουμε καὶ στὴνἘκκλησία. Εἶναι μερικοὶ Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κοσμικὸ φρόνημα καὶ ζοῦν σὰν ἄρχοντες. Δὲν διαφέρουν σὲ τίποτα ἀπὸ τοὺς ἀξιωματούχους τῆς πολιτείας. Θὰ ἔλεγα ὅτι ἔχουν στενὴ συνεργασία καὶ ἀλληλοϋποστήριξη. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὑποβαθμίζει τὴν πνευματική τους ἀποστολὴ καὶ μεγαλώνει τὴν ἀπόσταση, ποὺ τοὺς χωρίζει ἀπὸ τὸν ἁπλὸ καὶ πιστὸ λαό, τὸν ὁποῖο ὑποτίθεται ὅτι διακονοῦν. Ζοῦν μὲ κοσμικὸ τρόπο καὶ ἀδιαφοροῦν ἐὰν σκανδαλίζουν.Ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι ὑπηρετοῦν τὴν Ἐκκλησία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ προσφέρουν οὐσιαστικὸ ἔργο. Καὶ νὰ φανταστεῖ κανεὶς ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ μέχρι τὴν τελευταία τους ὥρα παραμένουν στοὺς Μητροπολιτικοὺς θρόνους!
Τὸ παράδειγμα αὐτῶν τῶν μοντέρνωνΜητροπολιτῶν ἀκολουθοῦν καὶ πολλοὶ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶναι κοσμικότεροι τῶν κοσμικῶν. Τὸ ἱερατικό τους σχῆμα τὸ θεωροῦν ἀξίωμα προβολῆς καὶ ὄχι διακονίας. Εἶναι οἱ ἐπαγγελματίες τῆς ἱερωσύνης καὶ ὄχι οἱ λειτουργοὶ τοῦὙψίστου. Εἶναι ἱερεῖς χωρὶς πνευματικὲς ἐμπειρίες καὶ χωρὶς καλὲς ἀνησυχίες. Τὸ ἐνδιαφέρον τους στρέφεται μόνο στὰ χρήματα καὶ τὸ βόλεμα. Εἶναι ἀδρανεῖς σὲ ὅλα. Ἐὰν ἔλθεις σὲ ἐπαφὴ μαζί τους καὶ τοὺς ἀκούσεις, θὰ σὲ κυριεύσει ἡ ἀπελπισία γιὰ τὸ κατάντημά τους. Καὶ θὰ πικραθεῖς ἀπὸ τὴν τακτικὴ τῶνΜητροπολιτῶν νὰ χειροτονοῦν χωρὶς νὰ ἐρευνοῦν τὴ ζωὴ καὶ τὶς προθέσεις τῶν ὑποψηφίων. Οἱ ἄσχετοι αὐτοὶ κληρικοὶ εἶναι σχεδὸν ἀδύνατο νὰ βελτιωθοῦν, γιατὶ δὲν ὑπάρχουν οἱ κατάλληλες προϋποθέσεις, ἀλλὰ καὶ ἡ καλὴ διάθεση γιὰ ἐπιμόρφωση. Τὸ πρόβλημα εἶναι σοβαρὸ καὶ ἡ εὐθύνη ἀνήκει στοὺς Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι εὔκολα χειροτονοῦν, ἀλλὰ μετὰ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τοὺς κληρικούς.
Ὑπάρχουν ὡστόσο καὶ οἱ ἄξιοι Μητροπολίτες, οἱ παραδοσιακοί, συντηρητικοὶ καὶ θεοφοβούμενοι, ποὺ διακονοῦν μὲ συναίσθηση τῆς ἀποστολῆς τους καὶ ἱερὸ ζῆλο. Αὐτοὶ ἐμπνέουν τοὺς καλοπροαίρετους καὶ ἐνθουσιάζουν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι συχνὰ σκανδαλίζονται ἀπ τὴν συμπεριφορὰ τῶν κοσμικῶν καὶ προοδευτικῶν κληρικῶν.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου